Garip ücretin garip sahipleri

Bildiğim kadarı ile; çalışana çalıştığı gün karşılığı olarak verilen beslenme, barınma, sağlık, giyim, ulaşım, eğlence ve dinlence gibi mecburi ihtiyaçlarını o günün fiyatları bazalınarak hazırlanan/hazırlanması gereken en azücrettir asgari ücret.

Yani en düşük yaşam standardıdır.

Bu ücrete sahip çalışan evli olup, Başbakan’ın dilediği ve istediği gibi en az üç çocuklu ise varın gerisini siz hesaplayın.

Burada duralım ve üstteki son cümleyle, allttaki soru cümlesini biraz düşünelim...

Bazı şehirlerde belki kirayı karşılayabilen bu garip ücretin, garip sahipleri ne yer, ne içer?

Anayasa, en düşük alım gücü toplam tutarına yasal olarak verilmesi gereken en düşük ücret diyor. Madde Anayasa’da yazıldığı şekliyle duruyor.

Bu ücretin tespitinde ülkenin ekonomik ve sosyal durumu ciddiyetle dikkate alınması gerekirken, bizde kimi zaman masa başı pazarlıklarıyla ‘bağış’ tarzında, kimi zaman Başbakan’ın dudakları arasından ‘siyasirant’ olarak çıkıyor ve “bir ay gayet güzel geçinebilecek maaş” mış gibi açıklanıyor.

Daha sonra da istatistiklerde ‘on bin dolarlar’ havada uçuşuyor, büyüyorda büyüyor, gelişiyor da gelişiyoruz. Çelişkili gelişme ve büyüme ‘ne kadar az verirsem o kadar kar ederim’ mantığı ve 'alınterimin karşılığı bu mudur?' sitemiyle yıllardır devam ediyor.

Şimdi, herkesin doğru olarak bildiği, hesaplayabildiği ‘simit-çay’ formülünü, ücretin tespitinde emeği geçiyormuş gibi yapanlara birkez daha öneriyorum.

Asgari Ücret’le bu yaşam mücadelesinde, bırakın çocuk okutmayı, çocuklarının karnını doyurabilmek adına mucizeler gerçekleştiren bu kitle, acil koruma altına alınmalı, araştırıp incelenmeli.

Ücretin hesaplanmasında ‘benim katkım büyük’ diyenler ise ders almalı.