Gece, rüzgâr ve zaman

Sisli havanın gri rengi çökmüş üzerime
Günlük kurgular, tırmandığım yokuşlar
Zamana gebe. Hafif kalır isyanlarım
Şeffaf ve dalgın en ağır vuruşlarım
Gecenin zifiri karanlığında.

Sağır ve dilsiz kurgularımda zaman
Uyaksız dizeler sorgular hiçliğimi,
Kahrından depreşir.
Semalarda yüzüyor fırlama rüzgâr,
Uyuturken beşiğinde en uzun geceyi.

Zalimce bir yengi hain oklarını
Saplıyor sırtına en uzun gecenin,
Bölününceye dek en ufak parçalara
Aynasını karanlıkta çerçevenin.

Yok oldu saltanatı gri renklerin,
Şimdi zamana isyanlarım depreşir.
Fırlama rüzgâr o en uzun gecenin
Ufuklarda, benden uzak sevişir !
'
23.01.2006 / "Zaman Yolu"