- Kategori
- Şiir
Gecenin hüznü
Ne acılara gebe oldu yüreklerimiz.
Ne ayrılıkların sancıları ile yalnızlıklar doğurduk yaşamımıza....
Her biri bir umuttu. Her aşk içinde sen vardın.
Her ayrılık içinde hüzün. Nedensizdi sevmelerimiz.
Peri masalı melodisi ile başlayan ve arabesk bir çaresizlikle son bulan.
Nerede yanlış yaptık. Neleri görmezden geldik. Doğru muydu yürekleri parçalamak. Doğru muydu?
Aşkı - sevgiyi oyundan sıkılmış bir çocuğun küskün terkedişlerine bırakmak.
Herkes yaralı ve herkes aşka gebe...
Geceler gündüzsüz, ay güneşsiz yapamazken bozulan hep aşklar oldu.
Şiirlerde gizlidir ya yaşanmışlıklar ben değil de şiir anlatsın olanları o zaman....
*****************************************************
Gecenin hüznü çökmüş zamana kınalı yapıncak
Masumiyet için çok geç artık
Çığlıklar mesafelere karışmış
Mesafelerse gecenin hüznü içinde sade bir jenerik
Sardunyalar açmayı beklerken
Saklı aşk çok kırılgan fırtına öncesi
Ya kalbimdeki sancı
Zaman geçmez
Vedalar paramparça çünkü
Geçmişin izleri gecenin hüznün de tedirgin
Ölümse yine yalnız
Bense su gibi durgun ve sessiz
Bulutların üstünde artık siyah yıldızlar varken
Gecenin hüznü çok karanlık….