Geçerken uğradım...

Bir insanı tanımak kolay değildir. Her babayiğidin harcı değildir. Görmüş geçirmiş, hayat tecrübesi fazla olan insanlar, kısa sürede insan tanıyabilirler. Ancak insanlar uzun süreli arkadaşlıklar sonucu tanınır genelde.

Peki insanları tanımak neden zordur? İnsanlar genelde iyi taraflarını öne çıkarırlar. Olumsuz yanlarını ise gizlemeyi tercih ederler. İyi bir intiba bırakmak isterler. Genel eğilim bu yöndedir. İyi insan gibi gözüküp, art niyetli olanlar da vardır. Biz onlara ‘sinsi’ diyoruz.

İnsan tanımanın en kestirme yolu nedir? İki tarafın çıkarlarının çakışması sonucu, bir insanı kısa sürede tanıyabilirsiniz. Hem insan sarrafı olmanıza da gerek yok. Çıkarlar çatışır ve bakın bakalım temiz mi dövüşüyor, yoksa dövüşürken yerden kum alıp yüzünüze mi atıyor? Gayet basit!

Kimisi dünya klasiklerini okumanın insan tanımada faydası olacağını söyler, mesela… Okumanın faydası vardır muhakkak ama insan aynı zamanda yaşayarak da öğrenir. Hayat tecrübesi çok değerlidir. Herkeste bulunmaz, kolay kazanılmaz. Hayatta darbe aldığımızda çok üzülürüz, ancak acısı geçtiğinde geriye kocaman bir ‘hayat tecrübesi’ kalır.

Son söz olarak; insan tanımak, insanda 'kusur aramak' demek değildir...