Geçmiş zaman kipi

Bugün oldukça uzun, yorucu ve duygusal anlamda gerçekten zor geçen bir yolculuğu tamamladım. Eve gelmiş biraz dinlenme ihtiyacımı karşılamaya çalışırken sosyal medyada bir paylaşıma denk geldim. Çok yazıp sildim ama konunun yorum olarak değil, paylaşım olarak ele alınması gerektiği kanaatine vardım kendi adıma. Sadece paylaşımı görünce uzun uzun düşündüm ve yorumların empatiden yoksun olduğuna karar verdim. Kimse ile tartışmaya girmek istemediğim için de ayrı bir paylaşım yapma gereği duydum. Başlıyorum o halde. (Girişin bu kadar uzun olması beni biraz korkuttu)

İnsanlar ölen bir sevdiği için sevgisini anlatmaya çalışırken geçmiş zaman kipi kullanıyorlar. En can alıcı yorum ise Bir insan öldüğünde ona olan bütün hislerin geri gelmeyecek şekilde geçmişte kalması önermesiydi benim için. Üzüldüm. İnsanlar ölülerin arkasından sevgilerini anlatmaya çalışırken geçmiş zaman kipi kullanırlar. Evet. Ama bu sevginin bitmesi değil, ölenin geri gelmeyecek olması ile alakalı bir durum. Ben onu çok sevdim! Ben onu çok seviyordum! Ben onu çok sevmiştim! Konu artık sevemeyecek olmak değil, sevgini sunamayacak olmak. Bu bile aslında düşündüklerimi anlatmaya yetmiyor. Konu seveceğin öznenin olmaması. Öznesi olmayan bir cümle gibi kalakalman. Sevmek geçen ya da geçmişte kalan bir şey değil. Sevginin muhattabı öldüyse eğer, geçmişte kalan odur. Ve aslında geçmiş zaman kipi kullanılırken bahsedilen sevgi değil, sevilen. Ve unutmak! Bardağın diğer tarafından konuşuyorum. Geçmiş zaman bile olsa sevginizden bahsediyorsanız unutmuş olmuyorsunuz. Unutmak böyle bir şey değil. Hangi zaman kipi olduğu önemli olmaksızın bir sevgiden bahsediyorsanız, bundan bahsedebiliyorsanız eğer unutmuş olmuyorsunuz. Unuttuğunuz bir sevgiyi ya da kişiyi dile getiremezsiniz. Getiriyorsanız unutmamışsınızdır.

Ve son olarak şunu söylemek istiyorum. Bu sözüm gerçekten sevmenin hakkını verenler için. Bir insanı severken o insanı kaybederseniz eğer, o sevgide gerileme olmaz. O sevgi artar, çoğalır. Hatta bir adım ileriye götürüyorum. Yaşasaydı bitebilirdi ancak sırf öldüğü için bitmeyecektir. Çünkü yarım kalmış her şey tamamlanmaya ihtiyaç duyar. Gerçekte olmasa da hayallerde. Bir gün daha hayatta kalsa son gün sevginizi sorgulayacak dahi olsanız, o gün öldüğü için yarım kalan bir şeyler kalmış olacaktır. Ve ihtimaller zincirinde boğulmaya başlarsınız. İnsan en kötüyü düşünür ama en iyiyi ister. Yaşanmamış en iyi hayaller peşinizi bırakmaz ve gerçekleşme ihtimali olan tüm bu hayaller var olan sevginizi daha da arttırır. Belki hayattayken yaşama ihtimali olmayan hayalleriniz bile artık yaşanabilir olacak. Gerçekleşmeyecek ama mutlu edecek hayalleri kurmak çok eğlencelidir çünkü. Haz verir..

Birden susmayı sevmiyorum ama zihnim susmam gerektiğini söylemeye başladı. Söyleyecek çok şeyim olmasına rağmen sanırım bu kadarı yeterli. En azından benim için. Umarım istediğim şekilde ifade edebilmişimdir kendimi. Ve tekrar söyleme gereği duyuyorum. Asla bir tartışma yaratmak istemiyorum. İsteyen istediğini düşünmekte özgür. Karşı görüşleriniz varsa saygı duyuyorum. Ama asla polemik içerisine girmek istemiyorum. Saygılar, sevgiler…