Geçmiş Zaman Mezarlığı

Bir insan bir başka insandan ne zaman ve nasıl vazgeçer? Bu insan geçmişinin önemli bir bölümünde –çocukluğunda- yer almışsa, akrabalık diye tanımlanan bir kan bağıyla bağlıysa sana ve tüm bunlara karşılık arada herhangi bir kavga, kırgınlık, kötülük yaşandığı hatırlanmıyorsa? O zamanlar hiç sona ermeyeceğini düşündüğün o iletişim nasıl kopar bir anda, bıçak gibi net ve keskin? Birbirinizi sizin dışınızdaki tüm evrene karşı koruyup kollarken o günlerde, hangi zamandan sonra birbirinizi arayıp sormaz, varlığınızı bile hatırlamaz olursunuz? Hayatınıza giren her yeni insan mı alır, geçmiştekilerin yerini farkında bile olmadan? Her yeni insanla, yaşamla geçmiştekileri unutur muyuz?

İşte tüm bu sorularla birlikte girdim bugün hastane kapısından. Seneler sonra, çocukluğumun en yakın şahidi olan kuzenimle karşılaştığımız ilk yer burası, bir hastane odası olmamalıydı diye düşünerek. Ve birbirimizi gördüğümüz ilk an, ağzımızdan dökülen kelimelerin “geçmiş olsun” ve “teşekkür ederim” olmasına hayret edip üzülerek...

Sevgili;

Geçmiş bir nevi yaşam ve insan mezarlığından mı oluşur hani adına anı dediğimiz? Peki kim kimi öldürür önce, öldürür ve gömer tüm yaşanmışlıkların üzerine? Kim kimden vazgeçer de, kim sessiz sedasız terkedilmeyi seçer?