Geçmişe özlem mi? Yoksa bir boşluk mu?

Geçmiş belli. Ya gelecek!

1960 kuşağı insanlar şöyle bir çocukluk yıllarına bir gidelim ve acı tatlı günleri bir yâd edelim, ne dersiniz. O zaman ile bu zamanı belki mukayese ederken gelecek nesillere bir şeyler aktarma imkânlarını da kafamızda canlandırmış oluruz.

Ayaklarımız üzerinde duruyor ve çevremizi tanımaya başladığımız yıllar da tek sınırlamamız kapı önünden ayrılma, akşam karanlığı çökmeden evde ol idi. Tabiî ki bu kısıtlama ve güven tabi ki mahalledeki kapı komşularına bakkal amcaya GÜVEN DEN BAŞKA NE OLABİLİR.

O dönemlerde herkezin kapısında Çifte arabalar felan yoktu, yollar tenha ve güvenliydi, araçlarda kafalık hava yastıkları felanda yoktu ibreler 120 yukarısı ölüm dercesine başka hız göstermiyordu. Yollar sadece o zaman için bizlerin oyun alanı ve bir yerleri bir yerlere bağlayan dı.

Televizyon bu kadar yaygın olmamakla birlikte muhabbetler dostluklar ve en önemlisi grupça geziler vardı. Yazın hafta sonu , atölyedeki yorgunluklar ailece ve babamın arkadaşları ile birlikte tabiî ki onlarında çocukları kardeşçe arada bir top için kavgalar çıksa da hemen tekrar oynamak şartı ile küsmeler ve cilveleşmelerle birlikte hoş zamanlar.Akşamları tandır muhabbetleri soba da kestane yada mısır.ardından Babaannemim anlattığı ve hiç sıkılmadan defalarca dinlediğimiz yaşamdan pay çıkaracağımız, örnek alabileceğimiz masallar ve hayat hikayeleri……..

Dağ eteğinde bulunan Çamların altında arkadaşlık muhabbetleri, Annelerimizin hazırladığı ekmek arası halis malis sağlıklı kızartmalar yumurta haşlamaları, tereyağlı ballı ekmekler. Ve yanaklar al al kendine öz güveni olan çocuklar, şehre kuş bakışı bakarak hayaller denizinde kaybolan sağlıklı çocuklar.

Cep telefonumu oda ne insanın en rahatladığı ortamda bile yalnız bırakmayan sıcacık yatağına kadar girebilen bir alet. Özgürlükler zamanında çağa uydurulan ve her yerde ve her ortamda alışkanlık yapan hayatın vaz geçilmezi olan alet. Küçülen dünyayı biraz daha küçülten ve bir o kadarda hayatı kısıtlayan alet. Alsan olmaz atsan olmaz. Kullanmazsan olamaz, hasretliği, özlemi ve bence en önemlisi beyaz sayfalar üzerindeki mavili siyahlı mürekkep ile yazılı yüzlerce anı ile birlikte tarih açmış yazı sanatının kullanıldığı MEKTUPLAŞMA; TARİH SAYFALARINDAKİ YERİNİ almış olmaktadır.

Evet, zamanın ve teknolojinin getirdiklerini mutlaka kullanacağız ancak unutulmamalıdır ki gelecek çok yeni yenilikler getirerek hayatın akışını değiştirmekle birlikte maalesef dostlukları ve yaşanan gerçekleri değiştirememektedir. Toplumkları toplum toplumları millet yapan ortak geçmiş ve ÖRF İLE ADETLERİDİR, MANEVİYATIDIR.

Saygılarımla