Gel de yazma!

Bu gün çocuklara verilen bir el işi için çarşıya sunta almaya çıktım. Ara sokaklardan ilerlerken binek arabalar, küçük kamyonetler yolun sağında solunda park etmişti. O küçücük dar kaldırımlarda ise; sokağı aydınlatan elektrik lamba direkleri, büyümüş akasya ağaçları, olur olmaz her yere çakılan kenar boyu demir kazıklar. Karşılıklı bir birlerine nazire edercesine market ve manav başta olmak üzere, kaldırımlara çıkartılan, plastik top çuvalları, kola kasaları, soğan patates kasaları, kargo firmasının kolileri vs, vardı. Tabi ki bu sokakta çoluk çocuklu bir sürü kadın erkek, yolun tam ortasını kullanmak zorunda kalıyordu. Sonuçta dar bir cadde!

Ara sokakların birinden, elinde devasa kurt köpeği olan, biri daha kalıplı diğeri daha çelimsiz 14–16 yaş aralığında iki çocuk çıkıverdi. Daha küçük olanı kurt köpeğini tutmaya çalışıyordu! Çalışıyordu çünkü gücü nispetinde tutmaya çalıştığı köpeğin üzerine eğilmiş fakat kurt köpeği onu istediği gibi sürüyordu. Büyüğünün kol dirseğinde köpek eğiticilerinin kullandığı kolluk vardı. Hayvan mutasyona uğramış bir canavar görünümünde. Sağa sola hırlayarak, her an birinin üzerine atlayacakmış gibi deli deli koşturuyordu.

Büyük olanı uzaktan kumanda etmeye çalışıyor ama küçük çocuk köpeğe hâkimiyet kurmakta oldukça zorlanıyordu.

Tabi ne yalan söyleyeyim köpek bu, kime nasıl saldıracağı belli mi olur? Hani bunu idare edenler veya etmeye çalışan gençlerimiz... Belki kontrolü ellerine alırlar diye bir kaç adım geride kaldım. Ama maalesef köpeğin kontrolünü elinde tutamıyorlardı. Bu kez daha çok korkmaya başladım! Vallahi daha önce köpekler tarafında ısırıldığım için şimdi işi şansa bırakmak istemiyordum. Bunları önüme aldım ben arkadan takipteyim usul usul!

Tam viraja geldiğimizde köpeğin korkusundan hiç tanımadığım insanlar nerdeyse beni ezeceklerdi. Gülmeyin arkadaşlar insan ürkmesi bu, başka şeye benzer mi? Hepsinin ağzı bir karış açık korkudan, köpek’te onlara şaşkınlıkla bakıyor! Bu kadar insanı ben nasıl korkuttum diye şerefsiz köpek sanki bir o kadar daha büyümüş gibi kasıla kasıla gidiyor. Tam bu sırada kadın erkek çoluk çocuk bir köşede anında kaynaştık istemeden bile olsa köpek korkusu bizleri bu kadar çok yakınlaştırmış oldu.

Tanıdık bir ses geldi kulağıma sıkayım mı ağbi bu itin ayaklarına dedi! Bir baktım halı sahadan arkadaşları ile gelen bizim borucu, yani doğal gazcı Cezmi! Sakin ol Cezmi dedim itin ne kabahati var baksana gençlere onu idare edemiyorlar. Kabahat bunların büyüklerinde bak kolunda kolluğu olan acemi bir eğitici var. Ama köpekten uzakta takılıyor. Bu köpekler alman kurdudur. Eğitimini verdin mi iyi laf dinlerler. “Otur” dersin otururlar, “kalk” dersin kalkarlar, biri senimi kızdırdı mı Tarkan gibi “saldır kurt” dersin saldırırlar. Vallahi aslında her eve lazım böyle bir kurt köpeği! Şimdi bu gençlere bağıracağım bu kez iti yine üstüme salacaklar!.

İyisimi ses çıkarma Cezmi bırak yol alsınlar. Bak kendi yok Allah’ı var. Bazı vatandaşlardan birkaçı bu gençlere bağırdı “gençler köpeğinize sahip çıkın yoksa biz çıkartmasını biliriz” dediler. Vallahi iyi cesaretleri varmış. Ya bu tecrübesiz gençler iti bunlara çevirip “Saldır kurt” demiş olsalardı ne olacaktı?

Şimdi tartışmak lazım ya bu köpek vatandaşlardan birini ısırsaydı yaralanan vatandaşa ne diyecektik? “Suç sende kardeşim o caddeden yürümeseydin mi?” Bu vatandaş ta bize senin “anan güzel mi? Burası kamuya ait bir yer, al itini kendi özel parkında gezdir, ister oranı buranı ısırt, ister oranı buranı yalattır” derse ne olacak?

Şimdi burada bu şekilde ortalık yerde kontrolsüz gezen sorumsuz gençlerin ve canavar görünüşlü itin özgürlüğünü mü tartışalım yoksa masum halkı mı? Tabi ki hayvan aklarını değil mi? Çünkü bizde insandan bol ne var anasını satayım! Önemli olan bu tip nesli tükenen hayvanları koruma altına almalı sırf ibretiâlem için!