Geldiği gibi başı dik gidecekmiş dünyadan...

Geldiği gibi başı dik gidecekmiş dünyadan... Öyle diyor kendisi. Üstelik, eğilip bükülmeye, zalimlere secdeye bunca zorlanırken insanlık…

Kim istemez ki onurlu yaşamayı? Kim dilemez başı dik gezmeyi? İyiler hızla azalıp, silinirken yeryüzünden… Kötüyü kovmak, yenmek büyük iş… Amma velakin, alem boyun eğdirici sayarken, sanırken kendini… Kolaysa, düz tut bakalım omurgayı!.. Mümkünse, ayakta tut ruhunla bedenini…

Arkadaş, geldiği gibi dik gitsin buralardan; iyi de… Eloğlu buna fırsat tanır mı? Güce tapınmak, iktidara yamanmak; her daim yenenden yana olmak bunca meşru sayılırken… Kim gidebilir yeryüzünden geldiği gibi saf ve temiz, doğduğu kadar masum ve günahsız?..

Haram helalin sırtını yapıştırmışken yere… Alın teri ezim ezim ezilirken hileyle hurdaya… “ Kazan da, nasıl olursa olsun “ oportunizmi yağarken üzerimize… Verem olmaması, kan kusmaması mümkün mü namuslu adamın?.. Bugünün dünyası, bırakır mı kadını dik durması için?

Giderek kaybolurken iyilik… Madrabazlıkla hilekarlık madalya üstüne madalya kazanırken… Ölümcül bir rekabet duygusu, üste çıkma yarışı her gün yeniden kutsanırken… Gel de dik tut bakalım kuyruğu! Gel de sağlam tut yüreğini!

Düşünmesi kolay… Söylemesi yahşi… Peki ya uygulama? Dik gelip dik gitmek onca kolay olaydı buralardan… En adi sahtekarı, en şerefsiz üçkağıtçıyı bölük bölük, tümen tümen uğurlar mıydık acaba? Eğer öyleyse; sessiz ve sakin, en alçakgönüllü haliyle giderdi Ademoğlu öte yana. Her cenaze, gerçek dostlarınca verilirdi toprağa. Son uğurlamalar, yalandan tiyatoralara dönüşmez, yalnızca gerçek acılar kalırdı geriye…

Velhasıl, kim istemez başı dik gelip öyle ayrılmayı aramızdan? Ama bi sor bakalım. Bırakırlar mı bizi öyle yaşamaya? İzin verirler mi böyle davranmamıza?

İstemek iyi de… Her vakit yapamazsın, yaptırmazlar dilediğini…

Not: Yazıda kullanılan görsel internetten alınmıştır.