Geldim diyorsun ne ala!

Derunumda mabudemdin ruzumda şemsim,

Döndüğümde arzımdın, gördüğümde sevincim,

Hülyalarımda rüyamdın bahtımda aydınlığım,

Sadrıma , cembiyeyi sapladın da gittin ey mabudem.

-

Güneşin sabahı beklediği gibi, yalnızlığımda bekledim seni,

Kuşların ilkbaharı beklediği gibi, günlerde bekledim seni,

Özleminde, yanarken bitmişliğimde bekledim seni,

Nerdeydin o zaman, dönmek için geç kalmadın mı?

-

Ve dönmek istiyorsun, lime lime doğramışken sensizlik yokluğunda,

Bedenimi, sensizliğin acısıyla zehirleyip isyanların boşluğunda,

Onulmaz dertlerin en başında, har olmuşluğun girdabında,

Giderken acımasızca bir tek veda sözüyle sensizliğe mahkûm etmişken.

Acılarımı unutmuşken döndüm diyorsun, ne ala,

-

Onulmaz yaralar açmak istiyorum bedeninde,

Açılan yaralardan akarken kanların toprağın üstünde,

ben sensizliğin acısında ölürken ve çekerken sensizliği,

kanınla yazmak istiyorum nerdeydin geçen senelerde.

. ... Kıyamıyorum yine de...

-

sensizliğinde...

Seni öldürdüm, gömemeye cesedini kıyamadım

Yıllar geçse de aradan gecelerde hep cesedine sarıldım

Sensizlik özlemini her duyduğumda cesedinle avundum

Sen öldün bende cesedin yaşar hala bedenimde

-

İsmini yazdım binlerce defa kağıtlara, duvarlara

Ama artık ne kağıtlarda varsın ne duvarlarımda

Kırmızı kalemle çizdim, yoksun artık hülyalarımda

İstemem gelme. Senle dolu olan ben yok artık bende

-