Gelecek bilinebilir mi?

Hangimiz merak etmeyiz ki gelecekte bizi nelerin beklediğini...

Rekabet hiç eksik olmadı hayatımda. Daha küçücük bir çocukken annemin ‘gereğinden fazla’ ilgi gösterdiği kardeşlerim tanıştırdı beni bu duyguyla. Annemin ilgisini çekmek için neler yaptığımı düşününce, ne kadar da yaratıcıymışım diyorum şimdi kendi kendime.

Oyunlarla, oyuncaklarla ilgili kavgalar bitip de okul hayatı başlayınca rakiplerimin sayısı katlanarak çoğaldı haliyle. Bir yarışın içindeydim, sınıf arkadaşı ayrı, okul arkadaşı ayrı, mahalledeki çocuklar ayrı. Öğretmenlerin istedikleri, bekledikleri, önemsedikleri apayrı. Sınavda çıkacak soruları tahmin etmeye çalışmak, her öğretmenin beklentisine uygun adımlar atmak için uğraşmak, karşımıza çıkacak sorunlara, aniden gelişen olaylara ve durumlara karşı hazırlıklı olmak başlı başına bir olay.

Tüm bunlar yetmezmiş gibi bir de aşk kapıyı çalarsa işte o ayrı bir olay… Onu görmek için yapılan planlar, kendini göstermek ‘tesadüfen’ karşılaşmak için kurulan tuzaklar… Onun nelerden hoşlandığını, nelerden hoşlanmadığını çözmek için verilen uğraşlar ve mutlu bir birliktelik yaratmak için tasarlanan olaylar… En zoru da saf dışı bırakılmaya çalışılan, rakip olarak görülen kızlar…

Evet, ortada kocaman bir oyun var. Üniversite sınavlarındaki yarışı ve rekabeti saymıyorum bile. Bir puan fazla almak için yapılan hesap kitaba, dökülen tere değinmiyorum. Çünkü sırada iş hayatı var. Rakibimiz olan iş arkadaşlarımız, dışarıda bizim yerimize geçmek için başvuruda bulunan yüzlerce meslektaşımız, her adımımızı takip eden yöneticimiz, içinde bulunduğumuz sektördeki rakiplerimiz… Hep birlikte bu oyunun içindeyiz, birlikte eğleniyor, kazanmak için birlikte savaşıyoruz.