Gelecek de bir gün gelecek

Hayatimizdaki ufak kayiplar moralimizi cok bozabiliyor. Paramiz altindaysa altinin dusmesi, hisse senedimizin deger kaybetmesi, yeni aldigimiz bir kiyafetin giydigimiz ilk gun lekelenmesi, gittigimiz restoranda yemegi biraz fazla beklemek, yolda giderken birinin bize hafifce de olsa carpmasi, otobusu ucundan kacirmak ya da tek kisilik bos koltuga tam da oturacakken birinin oturmasi …

Kiyafete uzuluyoruz cunku uzun sure giymeyi planliyordunuz. Restoranda beklemek canimizi sikiyor cunku mesaiye gec kalmamak icin hizli hizli yemeniz gerekecek. Otobuse uzuluyoruz cunku gec kaliyoruz ya da ayakta yorulacagiz. Uzuldugumuz seylerin cogu gelecegimizdeki refah ve konfor kaybi ile ilgili. Demek ki gelecegimize onem veriyoruz.

Peki ne oluyor da ebedi hayatimiza, su fani dunyadaki kucuk zaman dilimleri kadar onem vermiyoruz. Neden hep bunu geciktiriyoruz ya da goz ardi ediyoruz?

Ebedi yolculugumuza bizi hazirlayacak hayat otobusunu kacirmayalim sevgili dostlar...