Gelecek İçin Silinen Hayatlar

Gelecek, henüz gelmemiş olanın hayaletidir. İnsanın gelecekten ürkmesi biraz da bundandır. Üstelik o kadar çok şey biriktirmiştir ki "şimdi" tıka basa doludur; geleceğe yer yoktur. Hayaller, eşyalar, umutlar. Hepsinden de önemlisi, vazgeçilmez hayatlar kurmuştur; geleceğin geleceğini hiç düşünmeden. Ancak gelecek mutlaka gelir. Bu kaçınılmazdır. "Şimdi" karar zamanıdır. Bir boşluk yaratmalıdır. Ama neresinden bakılırsa bakılsın bu yıkım demektir; yok etmektir. Hatta öyle bir zaman gelir ki tıpkı Sofi'nin Seçimi adlı filmde Meryl Streep'in yapmak zorunda kaldığı gibi ortadan kaldırmak için hayatından hayat seçer. Bu yüzden çoğu insan değişmekten nefret eder. Ama mecburdur. Çünkü "geleceğin"  arzusu; asıl manidar olanın kendisi olmasıdır. Sonunda insan, canından can alarak açtığı boşluğa tinsellik yükleyerek anlam üretir. Ama anlam bugün adına geleceğe değil, gelecek adına bugüne yüklenir. Bu bir illüzyondur. İnsan geçmişte yaşadığını sandığı anlarda bile gelecek için yaşar. Anlam şimdiki zamanda yok edilen hayatların göstergesidir. İşte bu yüzden mutluluğun resmi yapılamaz. Çünkü mutluluk, her zaman, yok edilip unutulmuş eski bir mutluluğun ikamesidir.

 

A. Güreşçioğlu