GELECEK ÜZERİNE-2

GELECEĞE DAİR

ÇIKARIMLAR

Suç ve suç çeşitleri hızla artıyor, devletler ve güvenlik güçleri ise ancak suç oluştuktan sonra devreye girdiğinden, böyle bir durumda da genellikle yasal boşluk olduğundan devlet ve güvenlik güçleri dünyanın her yerinde suçluların bir adım gerisindedir.

Bunu ben demiyorum; suçlarla ilgili yayınlanan kitapların çoğu böyle diyor. Suç ve suçlu özel teşebbüs olup, yirmi dört saat hesabına göre çalışırken, kamu emir ve talimatlarla çalışır.

Gelecekte hemen her işlemin özelleşmesi, devletin birçok üretim dalında geride kalmasına ve bir zaman sonra ise devletçi sistemlerin diğerlerinin gerisinde kaldığını Sovyetler ve Amerika arasındaki rekabet açıkça göstermiştir.

Bu zamana kadar insanoğlunu umut ile yöneten kapitalizm, sırf bu yüzden en kapitalist iki devlet öncülüğünde kölelik kaldırılmıştır.

Köleliği kaldıran sistem olarak yerine umut, hayali koymuştur. Sesin güzel mi, sen de bir Tarkan olabilirsin veya şiir yazıyorsan Atilla İlhan olabilirsin, piyangodan yetmiş milyonu sen de kazanabilirsin, bir ev sahibi olursan rahat edersin, villan olursa ve de havuzlu, değme keyfine örnekler çoğaltılabilir.

Bu umut ve bağımlılık köleliği televizyon, radyo, internet gibi hangi ortamı kullanırsa kullansın bir zaman sonra insanların umutsuzluğa düşmeleri halinde; birçok şeyin asla olamayacağını düşündükleri anda tüketimden vaz geçerlerse ne olacak?

Birçok insan artık bazı şeylerin farkına vardı, varmaya devam ediyor. Eldeki hemen her şey aslında başka yerlere verilsin diye veriliyor. Özellikle ücretli çalışanlar için bu böyle, bunu isteyerek yapmasa dahi bir baskı neticesinde yapıyor…

Zaman suç devri; medyadan takip edilebildiğim kadarıyla dizilerle pompalanan şiddet, bir şekilde karşılığını buluyor. Aynı şekilde aile yapısına yapılan bombardıman da aynı şekilde karşılığın bulabiliyor.

Suç ve suçluyu doğru rehabilite edemeyen sistem; daha fazla suçlu üretme mekanizmasına dönüşüyor ki buna kanunlar, siyaset kurumlarının da oy hesabı yüzünden halkın bir kesiminde ciddi oranda tepkisel bir karşılık buluyor.  Belki de istenen budur.

Cezaevleri her geçen gün doluyor ve diğer yandan köyden şehre gelenlerin de her geçen gün umutlarının tükenmesi de eklenince, yasal yoldan çıkan birçok bireyi suça itiyor. Kimi zaman da zor oyunu bozuyor. Suç işlemeyecek adam dahi suç işlemek mecburiyetinde kalabilir. Nihayetinde bir insan aç kaç gün yaşayabilir ki? Bu soruya iş çok denebilir. Elbette iş çok, ancak insan gibi yaşamaya yetecek iş gerçekten çok mu? Bence yeterli değil ki bunu istatistikler de doğruluyor. Asgari ücret tamam ama insanlara hemen her gün başka şeyler gösterip, asgari ücrete mahkum etmek elbette yaratılan ütopik dünyanın, ütopik olmasını sağlamaz, aynı zamanda derin bir umutsuzluğa da sürükleyebilir.

Devam edecek…