Geleneksel eğitimde yolun sonu

21.YY. SANCILI BAŞLADI!

 

Dünya, önceki yüzyıllardan miras aldığı ağır toplumsal sorunlar ve buna derman olamayan eğitim sistemleriyle 21. yüzyıla girmiştir. 20. yüzyıldan başlayarak sanayileşme, nüfus hareketleri, yoğun kentleşme ve akıl almaz teknolojik gelişmeler hayatı derinden etkilemiş, toplumların sahip olduğu geleneksel eğitim kazanımları gelişmeler karşısında giderek yetersiz kalmıştır. Günümüzde insanoğlu, bu yetersiz kazanımları nedeniyle yeni hayatı yönetemez durumdadır. Bu bağlamda, aile içi ilişkilerden toplumsal işleyişe, doğayı kullanmaktan siyasal tercihlere kadar her alanda akla ziyan başarısızlıklar sergilemektedir.    

                

SADECE BİLGİYE DAYALI ÖĞRENME ÇÖZÜM DEĞİL!     

 

Bilindiği gibi, geleneksel öğretim programlarında, içeriğinin neredeyse tamamı bilgidir. Öğretim programlarının bu yapısı tarih boyunca bilgi kazandırmayı okulların başlıca amacı haline getirmiş ve bütün öğrenme çabalarının bilgi üzerinde yoğunlaşmasına neden olmuştur. Bu programlarda, hayatı yönetmede önkoşul niteliğinde olan yaşam becerileri ile insani değerlere ya hiç yer verilmemiş ya da etkisiz hatırlatmalarla geçiştirilmiştir. Buna rağmen, tercih edilen öğrenme biçimi yaşantıya dayalı olmadığı için, hedeflenen bilginin kalıcı olması sağlanamadığı gibi, yaşam döngüsünü düzenleyen beceri ve değerler de göz ardı edilmiştir.

 

Görülen o ki, insanoğlu tarih boyunca kendi neslinin eğitiminde derin bir yanılgı içinde olmuştur. Bu yanılgı sonucunda ortaya çıkan insan modeli akıl almaz işler yapmıştır. Doğayı bilinçsizce tahrip etmiş, besinlerini kendi ürettiği kimyasallarla zehirlemiş, sularını içilemez, havasını solunamaz duruma getirmiştir. İnsanlığa ait bütün erdemler yerlerde sürünmektedir. Onca söyleme rağmen ne savaşlar son bulmuş, ne dirlik düzenlik sağlanabilmiştir. Bölüşüm kavgası alabildiğine sürmüş ama ne yoksulların karnı doyabilmiş, ne de zenginlerin gözü…

 

Kısacası, oyun kurucuların oluşturduğu dünya düzeni bugün bir utanç tablosu görünümündedir. Aslında, kurulan bu düzen, kuranlara da yar olmamış, onlar da aradıkları mutluluğu bulamamıştır. Şimdilerde, alttakiler nefes almakta zorlanırken, üsttekiler ise bunalım ve intiharlarla savrulmakta, antidepresanları lokmalarına katık etmektedirler.

 

ÇARE NEDİR?

 

Artık çok iyi bilinmektedir ki, çözüm sadece insanda ve insan eğitimindedir. Bunun için, hayatın gerektirdiği beceri ve değerleri öncelemek kaçınılmazdır. Dünya, insan eğitiminde hayati bir tercihle yüz yüzedir. Bu bağlamda insanlık, ya 21. yüzyılın gerektirdiği beceri ve değerleri öğrenerek yaşanabilir bir düzen kuracak, ya da sadece bilgiyle avunarak kozmik sistemde çöküşle sonuçlanacak başka bir boyuta geçecektir.