Gelincikler ve pet şişe

Yamaçta gelincikler büyümüş ve yanında bir Pet şişe. Birisi doğa diğeri doğa düşmanı ve yanyanalar.

Yol boyunda "doğa ne güzel" diye düşünüp bir yerde durup arabadan indiğinizde sizin gibi düşünen başkalarının da orada durmuş olduklarını hemen anlarsınız. Her tarafta bu molanın işaretleri vardır ve bu işaretler "buraya daha önce başka insanlar da geldiler" anlamını taşır. İşaretler şehirdeki yaşamımızdan tanıdıktır: Pet şişeler, kola-bira kutuları, plastik bardaklar, kırılmış şişeler, çocuk bezleri, plastik poşetler, sigara paketleri...

Yolda durduklarında bu doğa düşmanı çöplerini neden oralarda bırakırlar, anlayamam. Çoğunlukla yalnız da değillerdir, o çöpleri orada bırakıp ayrılırken yanlarındakilerden de utanmazlar mı? Oysa ne kadar kolaydır, ayrılırken bir poşetin içine onları toplamak, ağzını bağlamak, arabanın içine koymak, hiç yer bulunmazsa ayaklarının yanında bir yere sıkıştırmak ve ilk çöp konteynırı görünce içine atmak.

Düşünün, siz çöpleri toplarken çocuklarınız sizi gördüler ve çevreye sevginize ve saygınıza tanık oldular, sizinle gurur duydular. Bundan güzel birşey olabilir mi? Ya da şöyle düşünün, siz çöpleri orada bıraktığınız için çocuklarınız sizden utandılar ama size ayıp olmasın diye, büyüklerine saygılarından birşey söylemediler ve siz bunu anladınız. Bu utancı kaldırmak zor olmaz mı?

Yamaçtaki gelinciklerin yanındaki Pet şişe bile utanmıştı durduğu yerde, belki fotoğraf karesine girdiği için. Oralarda fotoğrafın dışında kalmış çok sayıda arkadaşı vardı. Asıl fotoğraf karesinde olması gereken ise yoktu, kimbilir onu oraya ne zaman atıp gitmiştir, nerelerdedir?