Gelip geçti

Bir külah çekirdekle seyrettiğimiz masum filmlerin gözyaşlarını ve açık hava sinemalarının gizemini hatırlıyor musun ara sıra?

Ya…

Topaç çevirdiğimiz eskiyen günleri, binlerce ışık saçan ipi, hızla çektiğimizde?

Anlar… Anılar.

Papatya beyazlığındaki zaman, kirlendi raptiye deliklerinde.

Zaptiye gibi peşimize takardı annen kardeşini. O vakitler kızsam da şimdi gülümseyerek hatırlıyorum küçük Murat’ı.

Annene rağmen… Murat’a rağmen…

Kırmızı pelerininin altına saklanıp da gülücükler alırdım ürkek dudaklarından. Çilekli sakız kokun yeterdi başımı döndürmeye.

Evlilik yüzüğünü parmaklarımıza geçirmek kısmet olmadı ama…

Kavuşamadık biz de Romeo ve Juliet, Ferhat ile Şirin, Kerem ile Aslı, Leyla ile Mecnun gibi.

Tarihe yazılmadı sevdamız.

Sen bana… Ben sana… Karışamadık ayrılığın kıskacında.

Bozuldu şirazesi gönüllerimizin.

Sen takılıp kaldın adresi belli olmayan bir dere yatağında.

Ben savruldum bilindik uçurumdan aşağı. Sakatlandım.

Maksadım üzmek değildi seni. Ağlama, hıçkırma, ne olursun.

Gelip geçti işte yağmur bulutu misali anılar gözlerimin harelerinden.