- Kategori
- Sivil Toplum
gençlerin hepsi hamileydi :)
oh keyfime bakın:)
Evet, evet bu gençlikte gençlik iksiri var mutlaka. Ona güvenmeseler yaşlanmak akıllarına gelirdi. Yaşlandıkları
zaman ellerinde bastonu veya hastane dosyalarıyla dolmuşa, otobüse veya metroya bindiklerini ah bir
düşünebilseler!
Her zaman dolmuş belediye otobüsü ile hepimiz mutlaka bir yerlere gideriz. Siz de mutlaka rastlamışsınızdır.
Gençler ellerinde bir kitap hemen açıp kitap okumaya başlarlar. Kulaklarına volkmeni takıp gözlerini yumarak
uyuma takliti de cabası. Gençler oturdukları yerde uyuya dursun. Başlarında ayakta duran amcaları teyzeleri hatta
dedeleri diyebilecğimiz yaştaki saygı göstereceğimiz insanlarda başlarında beklesinler. Malum kapkaç var ya onlar oturdukları yerde uyuya kalırlarsa. Ayakta dikilen amcalar teyzeler onlara bekçilik yapsınlar.
Ben gördüğüm ve yaşadığım olayı anlatayım. Dolmuşa bindim. Oturanlar süslü kendini beğenmiş tarza kızlar ve
gencecik delikanlılar. Ben ayaktayım hiç sorun değildi. Hepsi benim kardeşim. Aman zaten kırkına bile daha sekiz
senem var. Ben onlardan daha gencim bu çok normal. Hemen bir durak aşağıdan 2 çocuklu bir bayan bindi. Ben
yer verecekler diye bekledim ama maalesef. Çocuğunun birinin elinden ben tuttum ve bayağı bir gittik. Gençler
hiç Ankara'yı görmemişler tabi hepsinin kafalar camlarda gözler dışarılarda çıt ses yok. En sonunda ben
dayanamayıp bir tanesine, hatta lafı ortaya söyledim. Arkadaşım pardon, hamile misiniz acaba dedim ve çocuk çok
şaşırdı. Şaşırması çok doğaldı o soruyu sorduğum 18 yaşlarında bir genç delikanlıydı. Renk değişti ve dışarıda olan
gözler bize dönük olan kafalar bir anda bana yöneldi. Herkes bir anda o gence baktı ve gülüştüler. Dolmuşun
çoğu erkekti. Yanımda ayakta duran bayan iki tane çocuğu ile tutunmaya çalışıyor ve zorlanıyordu. Halen kimse
yerinden kalkmak istemedi. Bu arada en kızdığım dolmuşun şoförü olmuştu tabiiki. Ama bir kavga çıkacak diye
çekimser kaldı. Benim de kavgaya hiç bir niyetim yoktu ama ufaktan bir ders vermekti maksadım. Gençlere
döndüm "Bakın 2 çocuklu bayan ayakta duruyor. Hepiniz oturuyorsunuz. Peki içiniz rahat mı?" diye sordum.
"Kusura bakmayım ama bir anda bu muhitte nüfus patlaması olacak heralde. Hepinizde mi hamile misiniz?"
dememe kalmadan bir kız kalktı ve bayanı yerine oturttu. İçim çok rahatladı. Bir şey demesem çatlardım yoksa.
Gencin biri de bana demez mi "Abla buyrun siz de oturun." "Ay lütfen siz rahatsız olmayın bebeğiniz düşmesin." dedim ve dolmuştan indim. Hacettepeye gelmiştim zaten.
Metrodada bu olaya çok tanık oldum. Beyaz koltuklar Gazi, yaşlı ve hamile bayanlar içindir yazar. Hiç gördünüz mü
yaşlı veya çocuklu bir insanın o koltuklara oturduğunu? Ben göremedim. İki sevgili bir birine sarılmış sanki kimse
yokmuş gibi ne rahat oturuyorlar. Ayakta bekleyenler de belki ameliyatlı bir hasta ya da ayakta durmaması
gereken bir sakat olabilir. Ben hep söylerim bizim anne ve babalarımız önce büyüklere saygıyı küçüklere sevgiyi
öğrettiler bizde hep onu uyguladık. Saygı ve sevgimizden asla ödün vermedik. Şimdiki gençlik yaşlanmayacağını
mı sanıyor acaba bunu soruyorum sizlere?