Gençti, beni dövüyordu; onu öldürebilirdim, ölmesin diye sopa yedim

Geçler anlar mı bilmiyorum ama bazı adam gibi adamlar böyle yaparlar. Şimdi artık devir değişti, güçlü yok. Eloğlu tetiğe basıyor ya da bir bıçak, sen istersen feriştah ol.

 

Yıllar önce Ankara’da bir kahvehanede böyle bir olaya rastlamıştım. Genç bir delikanlı yaşlı adama ağız burun girişti. Anarşi dönemiydi, belli ki genç bir siyasi görüşün mensubuydu, arkası vardı yani. Bu nedenle korkudan kimse müdahale etmedi. Çok fena dövdü.

 

Olay bitip gurup gittikten sonra adam kahveye karşı içini döktü. “Kaybedecek nem var, aha şu bıçağı geçirir encamımı beklerdim. Ama kıyamadım. Siz benim korkak olduğumu sandınız. Kore’de savaştım ben, bu delikanlı nedir ki”

 

Gençler kendilerine karşılık vermeyen büyüklerini korktu sanmasınlar, karşılık vermeyişlerinin nedeni olabilir. Bu devirde artık herkesin herkese gücü yeter. Benzer olayları ben de yaşadım. Bir iki defa gençlerle kapıştım. Birinde canım burnuma geldi. Kör bıçağa yapıştım. Saplamama ramak kalmıştı. Elim yüzüm kan içinde gözlerine baktım. Kıyamadım. O ise korktuğumu sanarak zevkle daha hızlı vuruyordu.

 

Neden sopa yemeye razı olduğumuzu bilseler ne olacaktı ki. Onların hayatının kendileri için değeri yoktu; ama bizim için vardı.