Generalim çok üzgünüm

Generalim çok üzgünüm.

 

Şaşırıyorsunuz değil mi? 

 

Biz hiç şaşırmıyoruz.

 

Yıllarca aynı davranışlarla biz karşılaşıyorduk.

 

Siz süslü arabalarınızla trafikte geçiş üstünlüğünü kullanıyorken biz yollarda sabırla bekliyorduk. 

 

Siz resmi kıyafetlerinizle her yerde sıra beklemeden işinizi yaptırırken biz sabırla kuyruklarda bekliyorduk.

 

Siz kamplarınızda lojmanlarınızda bizim yaşam sıkıntımızdan bihaber yaşarken sporunuzu da yapıyordunuz, en yeni filmleri izliyordunuz, her hafta eğlenceler düzenleyerek oynuyordunuz.

 

Sonra emekli olup bizim yaşadığımız yerlere gelince bizi hizaya çekmeye çalışmanızı hiç anlayamıyorduk.

 

Siz komutandınız ya ömür boyu sürecek sanıyordunuz komutanlığınızın.

Alışkanlık, gece denizin kıyısında çoluk çocuk eğlenirken uykunuz gelince herkes evine diyordunuz. Biz siviller anlamayınca da “Ben komutan değil miyim? Ben eve giderken siz de evinize gideceksiniz” diyordunuz. Biz yine de anlayamıyorduk.

Eşleriniz komşusunun bahçesinde çalışan bahçıvana “ Doğru biç bakalım sen benim kim olduğumu biliyor musun? Ben … Paşanın eşiyim ona göre ha” derken biz gene anlayamıyorduk.

 

Yönetici olunca peşine üç çalışanı takıp da komşunun duvarını kırdırmayı, ben beğenmedim deyip de koşunun bahçesine ip çektirip bu kadarını kullanacaksın demeyi, hatta sözümü dinlemiyor diye komşusunu mahkemeye vereni hiç anlayamıyorduk.

 

Üzgünüm generalim bu gün hem de bir albay tarafından spor salonundan çıkarılmanızı hem hazzedememişsiniz, hem de çok üzülmüşsünüz. 

 

Bu benim aklıma neyi getirdi biliyor musunuz? Bir kez bile tartışmadığım bir amiral tarafından beş kez mahkemeye verilip stresten tüm sırtı simsiyah olan, psikolojik tedavi geçiren o kadını aklıma getirdi. Hatta her olayın sorumlusuymuş gibi psikolojik savaş ilan edilip linç edilmek istenen o kadını aklıma getirdi.

 

Üzülme generalim biz sizin karşılaştığınız bu muamele ile yaşadığımız sürece hep karşılaşıyoruz. Siz bir kez karşılaştıysanız eğer hiçbir şey fark etmez.

 

Üzgünüm generalim itibarsızlaştırıldığınızı düşünüyorsanız biz zaten hep itibarsızız…

 

Sesinizdeki öfkeyi anlayabiliyorum ama o albaya kızmanızı işte onu bir türlü anlayamıyorum…

 

Üzgünüm generalim hoş geldiniz aramıza…