Geniş Aile Gerçeği

Bırakın yan komşunuzu, akrabalarımızı bile tanımaz olduk günümüzde!
Öyle ya, her hangi bir özel günde bir araya gelmek durumunda kalıyorsunuz ama karşınızdaki insanlar sokakta karşılaştıklarınızdan farksız!
Hadi amca, dayı, hala, teyze, dede ve nineleri tanıyorsunuz diyelim, o kadar da olsun yani değil mi?
Ama kim kimin oğlu-kızı, kimin gelini, kimin damadı, kimin torunu vs, söz konusu olduğunda ı-ııh!
Aslında bu sayede unutulmuş yüzleri hatırlamaya ve kopmuş olan iletişim ağlarını yeniden kurmaya bir fırsat çıkıyor önünüze ama nafile.
Hemen ertesi gün unutuluyor!
Çünkü kendisinden başkalarını tanımayı kendisine bir yük olarak gören bir anlayış hakim oldu günümüzde!
Böylece aile kurumunun çöküşü hızlanıyor, evler eskisi gibi artık şenlenmiyor,
Yani sonuçta koskoca bir aile kala kala kendi kabuklarına çekilmiş üç beş kişiden ibaret hale geliyor!

Hele ki ne nişan ne de düğün davetlerine icabet etmek hak getire!
Gidin yahu, kaybınız olsa olsa bir çeyrekten öteye gitmez!
Sahi bir de bayramlara mahsus hazır toplu mesajlar atan sözde akrabalarınız olabilir yalan değil!
Onlarında haklarını da yememek lazım!
Bazen de can ciğeri kuzu sarması pozlara bürünülen görüntülerle pek bir sıklıkla karşılaştığımız anlarda olmuyor değil!
O çok bilindik tapu dairelerinde karşılaşılıyor ya bir zahmet!
Hani şu atalar-dedelerden kalma tarla, arsa vs, arazi satışları olaylarından bahsediyorum.
Hoş vekâletname denilen bir imkânları da var ama…
Yani demem o ki, günümüz insanı birbirlerinden kaçıyor, samimiyetsiz ortamlar diz boyu.
Sözde yaşam koşulları bahane ediliyor ama külliyen yalan!
Herkesler televizyon başında, internet başında, ya da kendilerini oyalamak için AVM’lere yöneldiler.
Gençler için durum daha da vahim!
Odalarına kapanıyor, bir dönemlerin olmazsa olmazı ve temel taşı olan aile köklerinden bihaber yaşıyorlar.
Bu aman sendecilikler büyük kentlerle sınırlı olsa neyse, ama artık Anadolu da yavaş yavaş bu değişimin içinde.
Üzerimizde emeği olan değerli büyüklerimiz de maalesef kaderleriyle baş başa bırakılıyorlar!
Hatırlıyorum da, en uzaktaki akrabalarımıza bile çat kap gidilirdi eskiden! .
İnanılmaz güzel duygu yoğunlukları yaşanır, insanlar birkaç saatliğine de olsa hasret giderip hayatı paylaşırdı!
Onlar el üstünde tutulurlardı, günümüze ve geleceğimize ışık tutacak bilgi ve tecrübelerinden yararlanılır birlik içinde ahenkle yaşanılırdı!
Bu davranışlar aynı zamanda yaşamı anlamlandırmanın da bir yoluydu.
Ama bugün öyle mi?
Maalesef insanlığın ortak değerleri ve saygı kavramları anlamsızlaştı.
Oysa aile bir değerdir, aile sağlam olursa toplum da sağlam olur.