Gerçek arkadaşınız var mı?

Benımle aynı yaşlarda olanların dilinden düşmeyen bir şarkı vardı bir zamanlar. Melike Demırağ'ın söylediği ARKADAŞ. Eklediğim resimdeki karakterler Japonca'da TOMODAÇİ (ARKADAŞ) demek. Bu yazıyı her okuduğumda ve yazdığımda o ARKADAŞ şarkısı aklıma gelir, mırıldanırım kendi kendime:

Bir kıvılcım düşer once
Büyür yavaş yavaş
Bir bakarsın volkan olmuş
Yanmışsın arkadaş

Dolduramaz boşluğunu
Ne ana ne kardaş
Bu en güzel duygu
Bu en sıcak
Duygudur arkadaş

Ortak olmak
Her sevince her derde kedere
Ve yürümek
Ömür boyu beraberce elele

Olmasın hiç o ta içten
Gülen gözlerde yaş
Yollarımız ayrılsa bile
Seninle arkadaş

Ortak olmak
Her sevince her derde kedere
Ve yürümek
Ömür boyu elele

Olmayacak ta içten
Gülen gözde yaş
Bir gün gelip ayrılsak bile
Seninle arkadaş

Evet arkadaş; kim olduğumu, ne olduğumu, nerden gelip nereye gittiğimi sen öğrettin. Elimden tutup karanlıktan aydınlığa sen çıkardın. Bana yürümeyi ögrettin. Yeniden elele ve daima ileriye. Bir gün bir gün birbirimizden ayrı düşsek bile biliyorum hiç bir zaman ayrı değil yollarımız. Ve aynı yolda yürüdükçe gün gelir ellerimiz yine dostça birlaşir. Ayrılsak bile kopamaz.

Yarım yüzyılı geçen yaşantımda değişik vesilelerle değişik ülkelerde bır dolu arkadaş edindim. Hepsi yukarıda MELIKE DEMIRAĞ ca söylenen şarkıdaki duygu birikimini hissettirmedi tabiki. Ama yurda her gidişimde iki eli kanda da olsa benim için zaman ayıran yardımcı olan güzel dostlarım var. Eski çalışma arkadaşlarım "Bir çoğumuz sen gelince bir araya gelebiliyoruz " deyip sevindiriyorlar beni . Onlarla yurda her gidişimde olanaklarımı zorlayıp görüşmek isterim .

Ama arkadaş olduklarını sandıklarım da varmış. Birisi daire başkanı olmuştu . Kardeşim aracılığı ile ciçek yollattım ve sonra kutlamak için buradan telefon ettim . Konuşma yarıda kesilince hatlarda arıza var diye yine aradım. ARKADAŞIM telefonu kendi kapamış. Çünkü o anda güneş tutulması oluyormuş onu seyretmeyi yeğlemiş. Bir daha yanına uğrar mıyım? ASLA. Bir digeri ise eli işte gözü oynaşta örneği, bir yandan bana laf yetiştirirken diger yanda PC de arkadaşı ile chat yapıyormuş. Farkına varınca nazikce "Meşgulsun galiba." deyıp ayrıldım oradan . Bır daha da uğramadım yanına. Bir digeri " Japonya 'ya halı satalım, aracı ol ." demişti. Tatami ( hasır dokumasından yapılmış kilim gibi kalıplar ) kültürüne alışmış insanlara halı satmak deveye hendek atlatmaktan zor.

Arkadaş edinmek ve sürdürmek zor zenaaat. A FRIEND IN NEED A FRIEND INDEED diye sonlamak istiyorum yazımı.

Kalıcı dostluklar edinebilmek dileğiyle. Sağlıcakla kalın .