Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

13 Şubat '09

 
Kategori
Sevgililer Günü
 

Gerçek sevgi, acı çeker...

Gerçek sevgi, acı çeker...
 

Yine bir, 14 şubat...

Yani; tüm dünyanın, kutlamaya çalıştığı sevgililer günü...Herkesin sevgilisi, farklı görünümlerde tezahür edebiliyor...Kimine göre sevgili kavramı, hayatını beraber sürdürmeyi düşündüğü insan...Kimine göre, hayatını uğruna serdiği insan olabiliyor...Her halükarda; hayatı paylaştığımız insan, sevgilimiz olabiliyor...

Önemli olan; sevgiyi paylaşmak için, kendimize seçtiğimiz can yoldaşımız...yada, bizi can yoldaşı seçen canımız...

Sevgili dostlar; sevgimizi göstermek için, senede bir günü veya tarihi beklememizin, mantığı yok aslında..! Çünkü; sevgi her an, her yerde, her haliyle ihtiyacımızın olduğu, yaşamsal dayanağımızdır...Sevgisiz; sıradan bir ot dahi, yetiştiremeyiz...Sevgiyi; karşımızdakine esirgemeden, kısıtlamadan, bolca vermeliyiz... O, almasa da..!

Çok yakınım olan bir dost; yıllardır, sevgisini vermekten bir an olsun vazgeçmediği birisine, her zaman bunu ifade etmek için uğraşır durur...Ama; o karşısındaki insan ise, sanki böyle bir sevgiden haberdar değilmiş gibi, yıllardır bu dostuma, acılar çektirmektedir...Bu uğurda, neler neler yapmadı ki...Şimdi; burada onları yazmaya kalksam, buna ne yer, ne de zaman yeter...Kısaca; ortada bir sevgi var ama, seven acı çekerken, sevilen bu duruma karşı, sessiz kalmakta... Anlaşılmaz...

Vazgeç diyemiyorum, sevgisinin büyüklüğünden benim yüreğim sızlıyor... Vazgeçme diyemiyorum, sevgisi gün be gün, kartopu gibi yuvarlanmaya devam ediyor... Kendi kendime; '' bu sevgi dedikleri şey, ne kadar acımasızmış..! '' diye, yorumlar yapıyorum... Zor bir durum yani... işte bu yüzden; sevgililer günü geldiği zaman, seven ve sevilenleri gördükçe, bu dostuma söyleyecek söz bulamıyorum... Ve, bende susuyorum. Tıpkı, karşısındaki sessiz sevilen gibi... Issız adam yada sessiz adam... her ikiside seven adam...

Bu kadar; duygusal bir gün olmak zorunda mı, bu 14 Şubat..!? Galiba öyle olmak zorunda..? Bu sevgi için; güzel bir şiiri, sizlerle de paylaşmak istiyorum;

Geçmiş-Gelecek zaman...

Bu şiirde senin.
Tıpkı, diğerleri gibi...
Bunun da olmalıydı,
Diğerlerinden bir özelliği.!
Yoktu aslında;
Ama, bana göre vardı sanki.?
Zaman, gece yarısındaydı.
Akrep ikiye takılmış,
Yelkovan onu takipte...
Bizim gibiydi ikiside.!
Sen; geleceğe takılmış akreptin,
Ben ise, seni takipteki yelkovan...
Aylardan şubat;
Yirmidördüncü gecesi,
Milad ise ikibinyedi...
Belki; yıllar sonrası şu an,
Bu şiiri okuduğun an.!
Sakın, sakın gözlerin nemlenmesin.!
Üzülürüm sonra,
Sana kıyamam,
Yıllar önceki şu anda...
Ne o, Boğazın mı düğümlendi.?
Haydi! bir yudum su al...
Korkma, gelip geçicidir bu hal.!
Sen sadece, dizelerde kal...
Ve bu tarihi, hatırlama sakın.
Bana faydası olamaz ki?
Sana, hüzün mü katar ki?
Biraz pişmanlık sende.!
O da, belki...
Kızma sakın kendine;
Benim şikayetim, bu dizelere.
Neden yazmışım ki sanki.?
Seni üzmekte istememiştim...
Hiç, ama hiç bir zaman.
Kahrolasıca, şu kalemim var ya?
Yine geçmiş elime...
İşte bu sitemim de, kadere.!
İstemedim asla;
Geleceğe dair, geçmişte yazmayı...
Dedim ya sana;
Bu kaderi yazan, kalemim...
Kıramadığımsa, gururum..!
Hani, hep söylenirdi ya?
Paylaşmak lazım hayatı.
Zalim saniyeler gibi,
Hızla akandı zaman...
Kısacıktı yaşam;
Bak, şimdi buradasın.!
Ben ise, geçmişteyim artık...
Ne, sana yetişebildim.!
Ne de, sen geride kalabildin...
Zaman bu.!
Kolaymı geriye çevirmek?
Yada, bir çırpıda durdurmak?
Kolay değil sevdiceğim,
Hiç kolay değil...
Bir çözümü vardı elbet;
Ya, kalemi kıracağız.
Ya da, bu dizelerle güleceğiz.!
Belki; yanıbaşında olacağım,
Belki de, bu şiirde kalacağım...
Bu şiirde senin demiştim,
Ama içinde,
Bende varmışım...

Teşekkürler Tevfik Pekel'e Şiir için... Evet sevgili dostlar, herkesin sevgililer gününü kutlar, her gününüzün sevgi dolu, ama karşılıklı sevgi ile dolu geçmesini dilerim...

Herkese sonsuz saygılarımla...

 
Toplam blog
: 122
: 2970
Kayıt tarihi
: 26.03.07
 
 

Ankara Doğumluyum... Yazı yazmayı, çizmeyi, okumayı, izlemeyi, dinlemeyi, vb...vb... seviyorum. Bodr..