Gerçekler

Yazılarımı okudum bir yabancı gibi. Neler neler yazmışım hayretler içinde kaldım. Kızmışım, bağırmışım, ağlamışım, gülmüşüm, kaçıp saklanmışım, isyan etmişim, .....Nasıl da kelimelerin altına saklamışım onları öyle.Bazen hırçın, asi bir deniz olup, sahildeki kumları savurup, tekneleri alabora etmişim.

Şimdi nasılsın derseniz, dingin mis gibi bir denizim. Fırtınalar yok, batan tekneler yok, gri karanlık hava yok...Hayatın kokusunu ciğerlerime kadar çekiyorum her gün...Uçuşan kelebeklere, sabah simirle beslediğim kediye, hergün altında oturduğum ağaca yeni görmüş gibi hayranlıkla bakıyorum.

Rüzgarın serinliğini, güneşin sıcaklığını tenimde, yüzümde hissediyorum.Balkona astığım çamaşırları toplarken burnuma gelen sabun kokusundan, cama vuran yağmur damlalarından, hatta mutfakta gezen kalorifer böceklerinden bile mutlu olabiliyorum.

Hayat kavgası verdiğini sanan, dolambaçlı ve kötü ruhlu insanlara üzülüyorum arada bir... Dünya, yaşam o değil çünkü... Deli gibi çalışıp sonrada onbeş günlüğüne tatile gitmek veya hergün farklı maskelerle dolaşan aslında robottan farksız insanlar arasında yaşamak....

Ben çok mutluyum, huzurluyum...

Gerçek dünyaya dönün.Hayaller ve sahte bir dünya arasında seçim yapmak elimizde. Hayallerinizin peşini bırakmayın.