Gereksiz yere çürümeyin.

Merhaba;

Bu gün okuduğum gazetelerin birinde çok ilgimi çeken bir röportajı, verdiğim bir kararı da ekleyerek paylaşmak istedim.

Öncesinden başlamakta fayda olduğunu sanıyorum. Ailenin en uç kararlarını vererek anne ve babamı korkutan ben, bundan yaklaşık sanırım 37-38 sene önce,organ bağışının daha sözcükleri ortaya dökülmemişikonu dillenmemişken Haydarpaşa Hastahanesine giderek 2 hastahane görevlisininde şahitliği eşliğinde tüm organlarımı bağışladım. Evdeki herkesin yüzünü şu anda hatırlıyorum da attan düşmüş gibi olmuşlardı.

Zaman içinde buda bana yetmedi. Duyduğum ,ama uzun zamandır bulamadığım bir başka projeyi, bu kez de kızım ve eşimin şaşkın bakışları altında uygulamak için araştırmaya koyuldum. Şu ana kadar da hala bunu gerçekleştirecek kurumu bulamadım. America merkez Natıonal geographıc derneği ile yazışmama rağmen.

Olay şu idi.

Bağışladığınız bedeniniz belli maddelerle karıştırılarak,içinde barınılacak boşluklarında bulundurulacağı bir Resif kaya haline getirilerek bir yerinede kimliğinizi belirten bir plaka eşliğinde  isterlerse ailenizinde katılacağı bir küçük törenle denizin belli ve uygun bir yerine denizaltı yaşamına ,orada yaşayan canlılarca kullanılmak üzere bırakılacaktı.

Toprak zaten yeterince zengin benim açımdan. İşte ben bunun merkezini hala aramaktayım.

Gelelim bu güne;

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anatomi Dalı Başkanı Prof.Dr.YAKUP TUNA  kendi bedenini kadavra bölümüne bağışlamış. ne güzel.

Beni tanıyanlar bilirler, eşimin dostumun çocukları benim de çocuklarımdır. işte bunlardan İzzet Baysal Ünv.Tıp Fak.giden bir kızım geçen gün konuşurken "kadavrasız geçen kadavra derslerini " anlatıyordu. Bu görüşme de tam üstüne denk geldi.

Organlarımı bağışlarken 35 yaşımı göremeyeceğimi umuyordum. Artık 60'lı yaşlardayım Organlarım işe yarar mı bilemem? şu resif işini de 2 senedir kotaramadım. Bari kadavramı vereyim dedim.

Yarın kısmetse ilk işim bunu yürürlüğe koymak olacak.

demem o ki, düşünün, Leonardo Da Vinci ve diğer üstatlar mezarlarına yeni konulan bedenleri çaldırıp gerekli çalışmaları yapmasalardı bu gün tıp ilmi bu kadar ilerlemiş olabilir miydi?

Yaşarken nasıl erdemli olmayı hedefliyorsak,buradan giderken de aynı erdem ve vefayı göstermeliyiz diye düşünüyorum. Ellerinizi yüreğinize, aklınızıda önünüze koyarak karar verin.

Görevlerimiz sadece yaşarken mi bize zimmetli?Ölünce "benden sonrası tufan "mı diyelim.

HAYIR,BEN BÖYLE DEMEYECEĞİM!!!

Sizinle belki yan masada buluşuruz.:)))

Bağışlarınız için:

İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anatomi Dalı Başkanlığı;

0212 414 30 57 ya da 0212 414 30 62 nolu telefonlardan,veya cftanatomi@istanbul.edu.tr mail adresinden ulaşabilirsiniz.

Sevgiyle kalın.