Geri dönüşümlü duygular...

Uzak bir şehirdeyim ben. Kalbim çarpıyor martıların kanatlarında. Deniz kokusu olup doluyorum odana. Yakamozlar getiriyorum dolunay olunca dantel gecelerden motif motif yüreğine. Hiç yok olmayacak bir huzur ve acımsı bir duygu oluyorum yüreğinde zaman zaman sancıyan. Ama ben uykumda bile sana koşuyorum üstünü örtebilmek için ipek yorganlarla.

Duygular biriktiriyorum her gün farklı farklı. Suçluluk, özlem, mutluluk ve niceleri... Karışık bir yaşam önümde… Ama biliyorum yunuslar oynaşıyor hala denizimizde. Sevgililer buluşuyor binlerce yıldızın altında sıcak kumlu sahillerde. Yeni sevdalar yeşeriyor ülkemde. Ben tatlı tatlı hülyalara dalıyorum. Umut biriktiriyorum güzel haberler için açıyorum gözümü gündüzlere. Belki bir kara büyüdür bu içimizi kavuran ateş beklide kara büyü gibidir büyümek. Biz büyüdük…

Aklımızda olsa da çocuk günlerimiz, sokakları yine dolduracak oyun sesleri. Hiç bitmeyecek çocuk olmak. Yeni güneşler doğacak yeni senelere. Zaman azaltacak gençlik hatalarımızın acısını. Ya da üstüne yenilerini yığacak unutturmaya çalışacak hile yaparak. Pişmanlıklar ağırlaşıp dibe vuracak ruhumuzda bir yerlerde. Büyümüş olmaktan dolayı sorumluluklar artacak velhasıl. Yatağa girince düşüncelerde artacak, ağırlığı da. Ama hep güzel anılar kalacak bir yerlerde en güzel köşede. Kalabalık bir akşam oturmasında bir kelime, ya da benzer bir olay o güzel günleri yerleştirecek gözbebeklerimize. Anılarımızı katletmeyecek kadar onurlu bir ruh taşıyoruz çünkü. Her ne kadar yitirdiklerimizi unutmuş gibi görünsekte hayata sevdalıyız biz. Küçük bir kıvılcım daimdir içimizde her an harlanmaya amade.

DENİZ

Ben deniz kenarındaki odamda,
Pencereye hiç bakmadan
Dışardan gecen kayıkların
Karpuz yüklü olduğunu bilirim.

Deniz, benim eskiden yaptığım gibi,
Aynasını odamın tavanında
Dolaştırıp beni kızdırmaktan
Hoşlanır.

Yosun kokusu
Ve sahile çekilmiş dalyan direkleri
Sahilde yasayan çocuklara
Hiçbir şey hatırlatmaz.

( deniz dolu bir geceden…)