Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

01 Şubat '09

 
Kategori
Çalışma Yaşamı
 

Geride Bıraktıklarımız...

Geride Bıraktıklarımız...
 

Hayat döngümüzün bazı dilimlerinde, içinde bulunduğumuz ortamın kapılarını bazen kendi elimizle kapatıyoruz bazen de kapanan kapıların dışına istemeden itilen biz oluyoruz… Yaşam yolculuğumuza devam ederken kendimiz için yeni bir kapı bulmaya, bulduğumuzda ise o kapıdan içeriye girmeye odaklanıyoruz sadece. Peki ya çıktığımız kapının ardında kalanlar, ya geride bıraktıklarımız? Bunları hiç düşünüyor muyuz? Çoğumuzun vereceği cevap kocaman bir “Hayır!”

Günümüzde yaşanan kriz nedeniyle istemeden de olsa bazılarımız çalıştığımız kuruluşun kapıları dışında kaldık. Yakınmalar, feryat figanlar, kaygılar ve isyan dolu gözyaşları arasında kapandı pek çok kişi için o kapılar. Bazılarımız ekonomiyi bu hale getirenleri suçladık işsiz kaldığımız için, bazılarımızsa patronumuza yüklendik kırgınlık içeren sözcüklerle. Hep bardağın boş tarafına baktık öyle değil mi? Çünkü en kolay olanı buydu. Oysa çalıştığımız süre boyunca doldurduğumuz bardağın öbür tarafı da vardı. Oraya bakmak hangimizin aklına geldi söyleyin bana?...

Haydi gelin hep beraber kariyerinizin geçmişinde bir yolculuğa çıkalım ve bardağınıza neler doldurduğunuza şöyle bir bakalım…

Müthiş bir mutluluk ve yüreğinizi kaplayan kocaman umutlarla başlamıştınız işinize. Çalıştığınız her gün onlarca anı eklediniz kariyer tarihinize. Kâh kızdınız bazı şeyler için kâh ufak tefek hatalar yaptınız. Çaycıdan patronunuza kadar hiyerarşik sistemde yer alan pek çok çalışma arkadaşınızla ne günleriniz geçti kim bilir… Bazen haksızlığa uğradığınızı düşündünüz belki de ama kahkahalar atıp gülüştüğünüz pek çok günlerde olmuştur elbette… Her şey para demek değildi, önemli olan bir işe yaradığınızı hissetmek ve iş dünyasında başarılı bir birey olarak “Bende buradayım” demekti. Yinede maaş gününüz gelipte emeğinizin karşılığını aldığınız an , koca bir ay boyunca yaşadığınız tüm yorgunluğa değerdi. “Çok güzel günlerdi…” diye geçiriyorsunuz içinizden biliyorum. İşinizi tamamen kaybetmektense maaşınızda kesinti yapılmasına razıydınız oysa, şimdi eliniz bomboş, kendinize olan güveniniz git gide azalarak ev hayatına alışmak zorunda kaldınız. Ancak her şey o kadarda kötü değil. Bardağın birde dolu tarafı var!..

Her şeyden önce kriz sürecinin ve işsiz geçen günlerinizin bir gün biteceğini unutmayın. Kriz sonunda yeni sektörler ortaya çıkacak ve yüzlerce yeni kobi kurulacak. Bu durum, istihdam patlaması yaşanacağı ve o yeni kurulacak kobi’lere yüzlerce hatta binlerce personel alınacağı anlamına geliyor… İşte o zaman siz çok şanslı olacaksınız çünkü şu anda yüzünüze kapanan kapılar ardında bıraktığınız işiniz, cv’nizde pırıl pırıl parlayan bir tecrübe olarak yer aldığı için size büyük avantaj sağlayacak. Çünkü tecrübeli personel her zaman tercih edilendir! “Değişim Zamanı” isimli yazımda “Kazandıklarım” bölümüne yazdıklarınızla sizinle aynı işe başvuru yapmış olan yüzlerce kişinin önüne geçecek ve işi kapacaksınız. Patronunuz başta olmak üzre tüm çalışma arkadaşlarınız sizin için büyük bir referans olacak. Çalışırken kurduğunuz sevgi ve saygı kökenli dostlukları işten ayrıldınız diye bir kenara atmayın sakın. Maddi olmasa da manevi olarak onların desteğine çok ihtiyacınız var. Çalıştığınız süre boyunca size iyi davranıp maaşınızı aksatmadan verdiği için Yüce İnsan olarak kabul ettiğiniz patronunuzla umarım işten çıkarken kötü ayrılmamışsınızdır. Unutmayın ki siz o patronunuz sayesinde iş dünyasında vâr oldunuz ve hem tecrübe hem de para kazandınız. Onun eseri olan kuruluşla tanındınız ve de anıldınız. İşten çıkartıldınız ya da iş yeriniz kapandı diye ne patronunuzu ne de çalıştığınız kuruluşu karalamak yakışmaz size. Onlar sayesinde maddi, mânevi elde ettiğiniz değerleri ve güzel günlerinizi unutup kızgınlık yada kırgınlıkla nankörlük temsili sözler sarf etmekte yakışmaz! Arkanızı dönüp baktığınızda her şeye rağmen saygıyla ve buruk olsa dâhi içten bir tebessümle hatırlayın eski işinizi…

Ben de o çok sevdiğim işimi kısa bir süre önce kaybettim ne yazık ki. Derin bir özlemle hatırlıyorum şimdi çalıştığım o günleri… Ancak o kapanan kapılar ardında geride bıraktıklarımı düşününce hepsi için “İyi ki yaşamışım o günleri” diyorum ve sevgiyle gülümsüyorum. Sizin de yitirdiğiniz işiniz için benimle aynı duyguları paylaşmanız dileğiyle, hayatınızdan pırıltılar hiç eksik olmasın.

PINAR

 
Toplam blog
: 15
: 949
Kayıt tarihi
: 27.01.09
 
 

İşletme fakültesi mezunuyum. Bir ihracat şirketinde uzun süre muhasebeci ve çevirmen olarak görev ya..