Geride kalanlardan geriye kalanlar...

Hep beraber dönüp geride bıraktıklarımıza şöyle bakalım, hepimizin geride bıraktığı hikâyeler farklı olsa da hepimizin duyduğu kalp ağrıları hep aynı. Hiçbir zaman unutamayacağımız, hayatın durmadan bize hatırlattığı, ansızın bizi derinden etkileyen ayrılık yaraları. Ne kadar nedeninin kendimiz olmadığını düşünsek de yaşanılan kalp acısı hepimizin hayatının ortak paydası. Hayatımızı adayarak bulmaya çalıştığım o sevgi ve dostluklar hep bize acıları beraberinde getirmiştir. Anlatırken nefesimizi kesen o unutulmaz anıların sonunda hep bizi bekleyen bir iç çekişle kala kalıyoruz. Zamanın hep bizi uzaklaştırdığı sevgileri özlüyoruz. Zorunla olarak elveda dediklerimiz hep kalbimizin bir köşesinde birikiyor. Dilimizin ucuna gelen pişmanlık kelimeleri, hayatımızın geri atılmayacak adımlarını hatırlatıyor bizlere. Kabullenmek zor olsa da sevgi acılarımıza hem bir teselli buluyoruz hayatımızın içinde. Unutmak bize sunulan en kolay olgu gibi sunuluyor hayat tarafından. “Neden” sorusunu durmadan kendimize sorduğumuzda hep karşı tarafı hatalı buluyoruz. Asıl olan ise sevgiden dostluktan uzaklaşan iki taraf olduğunu yaşayarak öğreniyoruz. Gurur dediğimiz olgu bize büyük acıların yol göstericisi oluyor.

Kalplerimiz ne kadar kolay kırılmış sevdiklerimiz ve dostlarımız tarafından. Neden bu kadar değer verdiğimiz insanların acıların en büyük nedeni diye hiç düşündünüz mü? Susmayı tercih ederek her şeyi zamana bırakanlar ise en büyük acıları yaşayanlar olmuş. Haklı olduğunu durmadan dile getiren ise, korku hissinin içinde kaybolup gitmiş. Kayıplar, insanlığın en büyük ders aldığı olay. Ne zaman bizim için değerli bir şeyi kaybetsek, diğerini kaybetmemek adına insanoğlu daha fazla savaş verir. Ama kaybetmek çoğulcu bir kavramdır. Kaybeden sadece tek bir kişi değildir.

Rüyalarınızda aramaya devam ediyor musunuz bulamadığınız sevgileri, dostlukları? Bulmaya çalıştığımız her şey hiç martılara benzettiniz mi? Hayatının bizden uzaklaştırdığı sevgileri rüyanızda bulmaya çalışıyor musunuz? Biliyorum ki birçoğumuz rüya bile göremiyor. Tesellimiz olmuş geçmişte yaşananlar. Hiçbir zaman bulmaya çalıştıklarımız bunları geri getirmeyecek gibi.

Hep birlikte düşünelim, kaç kez kaybettiğimiz, kendimizden uzaklaştırdığımız sevgileri tekrar yaşayabildik. Hatırlayalım geri dönmeyen sözleri, o unutulmaz bakışları. Geride bıraktığımız tüm güzellikleri. Şimdi ise sadece içimize bıraktığı sızıyı düşünelim. Pembe hayallerin yerine alan gri bulutların hiç dağılmadığı hayatların insanlarıyız biz.

Umarım özlenenleri geri kazanmak için adım atan arkadaşlarımız başarılı olurlar.
Son olarak kendi hayatımda etkisi fazlaca hissettiğim bir sözle bu yazımı bitirmek istiyorum.
“ İnsanlar Her Zaman Terk Eder”

Not : Bu yazıyı yazmamda bana ilham veren “ * Signomi ” adlı şarkıyı sizinle paylaşmak istiyorum. Ezginin günlüğü’nün Her Şey Yolunda albümlerinden.

Bu albümü bana hediye eden bu yazıyı yazmamda önemli bir rol oynayan uzaklardaki dostum Hülya’ ya teşekkür borçluyum.

Signomi : özür dilerim (yunanca bir kelimedir.)

Şarkı : Signomi- Ezginin Günlüğü
Mod : Sevgiye Uzak