Mlliyet Milliyet Blog Milliyet Blog
 
Facebook Connect
Blog Kategorileri
 

29 Eylül '13

 
Kategori
Siyaset
 

Gezi Parkı'nın İstanbul United'ına ne oldu?

Gezi Parkı'nın İstanbul United'ına ne oldu?
 

3 büyük takımın Gezi eylemlerindeki kardeşliği yerini yine küfüre bıraktı.


Yer Taksim. Gezi Parkı. Çok açık söylüyorum, eski haliyle fuhuş yuvası. İçerinde ağacında bulunduğu ama çokça dolar yeşillerinin egemen olduğu bir park. Geçtiğimiz aylarda buralar yerini güzelleştirme çalışmalarına müteakip eylemlere bıraktı. O haklıydı, bu haklıydı tartışmalarından ziyade mide bulandırıcıydı. İğrençti. Pistikti.

Çeşitli oyunlar sonucu meydana geldi. İzleri halen daha devam etmekte. Gözüme çarpan ve aklımda kalan şeylerden biride spor kulüplerinin taraftarları oldu. 3 büyük takımın formalarını giyenler vardı eylem yapılan yerlerde. Müthiş vatanseverik mesajları veriliyordu. "Mevzubahis vatansa, biz kardeşiz" der gibi boy gösterdiler. Hatta daha ileri gidip sosyal medyada "İstanbul United" diye bir birleşim çıkardılar meydana. Kardeş oldular artık. Birleştiler devlet erkanına karşı. Ligler bitmişti ve stadlar boştu.

Sonra eylemler bitti. Ligler başladı stadlar doldu. Ortada henüz taze bi' İstanbul United. Artık kardeş olan 3 büyük taraftar grubu, dedi herkes. Ben güldüm. Dedim ki; Adım gibi eminim. Evet, bugün kardeşler. Ya da öyle gözüküyorlar. Ama bakın, ligler başladı. Kin, nefret tavan. Yeniden. Onların kardeşliği birbirlerine küfredene kadar. 

Maçlar başladı, yöneticiler birbirine girdi ve taraftarlar devrede. Ben küfrü ve anneye küfrü birbirinden ayırıyorum. Küfür mide bulandırıcı ama anneye küfür kusturucu birşey. Kimsenin içine sindiremediği ve sindiremeyeceği birşey. Ve İstanbul United'cilerde onu duydum. Birbirlerinin annelerine küfrettiler. 

Üzülerek söyledim ki; işte kardeşlikleri bu kadar. Ben bunun olacağını zaten biliyordum. İçinde umudu olan var mıydı bilmiyorum ama bu malesef hiç bitmeyecek. Ultraaslan grubunun lideri Alpaslan Dikmen'in cenazesine gitmiştim. Bende tribün gruplarındaydım bi dönem. Ve o gün baktım cami avlusundaki cemaate. Tiksindim futboldanda, tribündende. 

Çünkü stadlarda, meydanlarda annelerine küfür edenler o gün orada cenazede omuz omuza namaz kılacaktı. Ben kimsenin annesine küfür etmedim. Bu pisliğin içide yer almadım. Her tribün grubu mensubu bunu yapıyor değil tabiki. İçlerinde bunlarla savaşlanlarda var biliyorum ama genelde baktığımızda her insan 1 değil ki, kardeşlik temiz olsun.

Ülkemizin tribün kardeşliğine ihtiyacı yok. 5 ay içinde 1 Fenerbahçe'li bıçaklandı, eylemlerde kardeşlik ilan edildi ve sonrasında yeniden küfürler edildi. Hiç samimi değil.

Öyle 34. dakikada "Her yer Taksim, heryer direniş" te samimi göstermiyor. 90'da 1 göstereceğiniz kardeşliğe ihtiyacımız yok. İstanbul United'a, hiç...

Saygılarımla.

Buğra Ayan

Twitter: @bugraayann

 
Toplam blog
: 10
: 1527
Kayıt tarihi
: 04.07.11
 
 

Buğra Ayan / Yerel Yönetimler & Kamu Yönetimi ..