Gezi parkında üçü bir arada keyfi

Sanıldığının aksinedir çoğu zaman herşey. Düşünebilen insansa hoşlandığına inanmayı sever çoğu zaman. Düşünemeyen değil elbette ki sadece, düşünebileninde yaptığı her zaman böyledir. Dediklerimden sonra yazdıklarımında benim hoşlandıklarım olduğu açıkça ortaya çıkacaktır elbette. Ne kadar doğru olduğunu bilense kimdir bilmem.

Gezi parkına ne çok gitmiştim işsiz olduğum zamanlarda. Yaptığımızsa orada banklara oturmak, ya da çimlere yayılmak ve üçü bir arada içmek olurdu. Gezici çaycı amcalar termosla satarlar ve sadece 1 liradır ya. Üstüne birde sigara yakıp sohbet ederdik. Yakınıp dururduk çoğu zaman, olanlardan ve yapmadıklarımızdan yana. Çaycı amcalarla sohbetlerimizde olurdu, onlarda bile rekabet vardı ve fiyat konusunda birşey fazla yapamayacaklarından sohbetle kurtarmaya çalışır dururlardı. Kurtarırlardı ve devam ederdi hayatları. Şimdilerde çalışıyorum epeyden beri ve gezi parkıda zaten gitmeye müsait değil artık diye eskiden gittiğim arkadaşlarla sohbetlerimiz oluyor. Yıkacaklar diyorduk ki eylemler çıktı ortaya. İtiraf ediyorum benimde geçtiğimiz cuma akşamı gitmeyi canım istedi, ama üşendim belki. Sadece televizyonlardan izleyerek evden destek olmaya karar verdim. Gidenlerden çoğu bilmiyorum belki atıyorum, ama yinede atacağım gezi parkına ilk kez gidiyordur. Asla oraya gidip 1 liralık üçü bir arada almamışlardır termosla gezen amcalardan. Korkuları yoktur geleceğe yarına dair bile.

Aklımaysa gelir neden başbakan ısrarla hoşa gitmeyen şeyler yapar o gidenler için. Ya da buna rağmen neden çok oy alır? Yine atıyorum sadece yanlış anlaşılmasın. Mutsuzlar oraya giden mutluları görünce kıskanır ve kızar belki. Sonra zaten kaybedecek birşeyi olmayan mutsuzlar mutlu olur onlar için kötü adamın kötü şeyler yapmasına. Artık suçlu onlardır, herşeyi olan ve üçü bir arada asla içmeyen gezi parkında. Suçluları döver onların kötü adamı, sonra iyiye döner artık onun yüzü. Bilirler kendileri içinde kötü kötüdür, ama insandır işte bunları hisseden ve yaşayan.