gibisin...

ne

zaman

kapımı çalsan

istisnasız her seferinde

ilk sefer gibi yine, yeniden

bir heyecandır beni benden sürükleyen

ve her seferinde sanki yeniden icat oluyor aşk dedirten

ne

zaman

ilişsen gözlerime

istisnasız her seferinde

ilk sefer gibi yine, yeniden

kırmızı bir telaşa soyunur kıvılcımlanır kala kalmışlığım

ve her seferinde sanki yeniden ateşe tapar olur ahşap yalnızlığım

ne

zaman

süzülsen tenime

istisnasız her seferinde

ilk sefer gibi yine, yeniden

uyuşur beynim, tetiklenir fay hatlarım

ve her seferinde bilmem kaç richter ölçeğinde sarsılır kasılmalarım

sen

vaktinden

çok ama çok sonra gelen

buğusuna ertelenmiş bir yaz,

alı, lal sürmeli bir kiraz mevsimi gibisin

kendi yalnızlığına sımsıkı sarılmışken ömrüm

göz şafağıma damlayan akşamdan kalma bir yıldız, bir peri gibisin

sen ki,

deminde

tarçınlanmış şarap,

şaraptan öte ruhuma hasatlanmış şiir gibisin

sen ki, her seferinde tenhasına küfelenip aşkın en asil

makamında mısralar dolusu içesim, içtikçe güzelleşesim ve

bıkmadan, usanmadan yudum yudum soluna sarılasım, sızasım gibisin..

ilhanaşıcıocakikibinyirmi