Gidene biraz yürek gerek..

Sabahları çıkmak istemiyorsun yataktan. Bahara bürünmüş ve yeni bir güne doğmanın sevinciyle köpürmüş sabaha yüz vermiyorsun. Akıp giden şehir umurunda değil. İlk sigaranın nefesi, ilk kahvenin yudumu artık tek sevincin. Onları da istemiyorsun. Bahar çılgın, genç, dopdolu. Oysa sen çok yorgunsun. Attığın kulaçlardan, yürüdüğün adımlardan, korkularından, hırslarından yorgunsun.

Bir yanın çekip gitmek istiyor bu şehirden. Uykulu gözlerle girdiğin o yüksek binalardan, lacivert elbiseli şövalyelerden, muhteris bakışlardan, şuh kahkahalardan sıkıldın. O kadını sevme ihtimalin de yok ya da o adamı. Herkesin birbirinin yedeği olduğu şu uyduruk ilişkilerden de sıkıldın. Yarım felsefelerden, bayat rekabetlerden, en uzağa işeme şölenlerinden bir de.

Unutmak istiyorsun. İlk kavganı, ilk yumruğu, ilk yenilgini. Kafasına sıkanlara ya da köprüden atlayanlara gıpta ediyorsun. En çok da burada yanılıyorsun. Ne kadar kötü oynarsan oyna oyunu yaşadığın müddetçe kaybetmiş sayılmazsın. Filmlerin gerçek olmasını , hayallerin seni bulmasını istiyorsun. Unutmayı ve hayatı hafife alıyorsun dostum; o kadar basit değil hayatın acıları.

Giderken ne götüreceksin kendinle? Bir paket sigaran ve bavulun, başka? Sana en çok acı verenlerin suratları, sana ilk bıçağı saplayanın parmakları, payına düşen acıları götürebilecek misin ?

Gideceksen. Gidene biraz yürek gerek. Gene adını kazı sevdiğinin ağaçlara. Gene gözlerin çöplerde kedileri arasın. Gene küfret vicdansız insanlara ama vazgeçme. Boğazın suları soğuk, İstanbul gene sevgisiz sevgili. Gideceksen, beklentilerini bırak git seni mutsuz edemesin hayat.

Yıllar öncesine dönmek o aynadaki acemi çocuk olmak istiyorsun. Her şeyi yeniden denemek, farklı yollardan gitmek. Hepsi nafile uğraşma boşuna. Yüz kere gelsen de dünyaya. Aynı insanları seveceksin, aynı yollardan gideceksin aynı hataları yapacaksın şaşırma! Aslolan hatalarına rağmen mutlu olabilmektir hayatta. Kaç araban olduğu değil kaç gerçek yüreğin olduğudur önemli olan.

Gidene biraz yürek gerek. Çıtırtılara ürperen bir serçe ol ama hayata karşı asla vazgeçme. Sevmekten , sevilmekten vazgeçme. Bulduğun her yaralı hayvanı iyileştirmekten vazgeçme. İnsanlara güvenmekten vazgeçme. Suların üzerinde taş sektirmekten, çocuklarla oynarken onlara karşı kaybetmekten, yarin yanağını özlemekten vazgeçme. Sonra da nereye istersen oraya git…