Gidenlere...

Uzun uzun düşünüyorum.Hayatımın öncesi, sonrası ve şu anda yaşadığım zamanı.Öyle çok hatıralar biriktiriyoruz ki, sonra yavaş yavaş hepsi unutuluyor.Bazen birden aklıma gelince kendi kendime o zaman o kadar önemli olan şeyi nasıl unuttum diye sorup duruyorum.

Hayatımız boyunca biriktirdiklerimizden bize kalacak olan ne çok merak ediyorum.Belki bir gün bizden bütün hatıralarımızı silmemiz istense bunu başaramayız.Fakat zaman acımasız bir şekilde sinsice, bize çaktırmadan silmeye başlıyor birikenleri.Belki bir konuşmada hatırlıyoruz veya eski bir dostu gördüğümüzde.

Farkında olmadan sürekli yenileniyoruz.Hızla değişen akıp giden sadece hayat ve zaman değil.Bizde hızla değişiyoruz.Düşüncelerimiz, kalbimiz, duygularımız, aşkımız, yeme alışkanlıklarımız, kıyafetlerimiz, eşyalarımız, işimiz, çevremiz, evimiz, saçımız, bedenimiz, yüzümüz...Farketmeden herşey değişiyor.

Giden, değişen her bir parçanın yerini yeni gelenler dolduruyor.Tıpkı bir puzzle gibi.Her parça yavaş yavaş değişirken bir bakıyorsunuz yapmaya başladığınız puzzledan bambaşka bir resim çıkmış ortaya.Değişen parçalar, gidenler, gelenler...

Artık gidenlere üzülmeyi bıraktım.Biliyorum ki, yerine yeni gelenler olacak ve ben her defasında değişen bir puzzle'ı tekrar yapmaya başlayacağım.Gidenler için yapabileceğim birşey yok.