- Kategori
- Gündelik Yaşam
Gidenlere Söyleyin Dönüşler İptal
Bugünlerde herkes gitmek istiyor
Herkeste bir tükenmişlik hissi
Şehrin gürültüsünden uzak, yüksek binaların olmadığı yerlere
Mesela bir sahil kasabasına...
Git kendini dinle, ruhunu temizle
Ya da tam aksine bambaşka metropollere
Ama saat 8 olunca sokakta kimsenin kalmadığı yerlere aman diyim gitme kafayı yersin sonra
Dünyanın bir ucuna mesela
Kimsenin kimseyi tanımadığı ülkelere
İngilizcen de yetmeyebilir ama, malum sular seller gibi 7-8 dil konuşan insanlarla dolu oralar
Kulağın duymadan, arkana bakmadan...
Soğuk yerlere de gitme, güneşi görmeden yapamayan insanlarız neticede
Bazen ben de diyorum tası tarağı topla git bu şehirden
Kimsenin gözünün yaşına bakmadan ya da gözünün içine baka baka
Her bahar aynı şey oluyor galiba bana da
Kuş olup uçmayı isterken ağaç olup kök salıyorum...
Ne oldu sahi o sahil kasabasına yerleşenler
Sıkılıp geldiler mi, yoksa hayatlarından memnunlar mı
Bünye şehir hayatı mı istiyor yoksa yavaş şehirlerde erken emeklilik mi?
O herkesin hayallerini süsleyen sahil kenarı kafe işletmek tatmin etti mi bedeninizi
Kanada'da oturan bir arkadaşım anlatmıştı geçenlerde:
"Sakın ola buraya gelme,
"Sabahları işe gitmeden kapının önündeki tonlarca karı küremeyi hobi haline getirmek istemiyorsan tabi" diye
Çok da haklı
Bizim ponçik ellerimiz, plaza bedenimiz, minnoş bünyemiz kaldırmaz böyle şeyleri
Hadi gidiyoruz da nereyeeee be kardeşim!
Dünyanın bir ucundan bahsediyoruz zira
Arkanda kimseyi bırakmayacak mısın?
Ölüm var bu dünyada!
Birine birşey olsa kalkıp gelemezsin
Hadi onu geçtim
Eğreti kalmaz mıyız biz oralarda
Saçının şekline, teninin rengine laf söylerler, kaldıramazsın
Kimse kimseyi tanımaz
Komşuculuk bile oynamayı özler insan
Yeri gelir Türk kahvesine hasret kalırsın
Vezir olayım derken rezil olursun
Yani demem o ki iyi düşünün
Bu hayatın tekrarı yok