Gidersen

gidersen sevdiğim
yeni bir mevsim doğar tenimde
göz yaşlarım buz tutar
avuçlarımda kurur baharlar
gidersen; gökyüzü rengini alıp da gider

gidersen sevdiğim
soluğum kurak bir toprağın
can çekişi gibi kalır
hiçbir işe yaramaz
göğsümün tam ortasında duran korkuluk da
çünkü hiçbir kuş konaklamaz bende artık
kokunu bile getirmez hatta rüzgarlar
gidersen; tenimde bir yaprak bile kımıldamaz
kelimelerimi yosun kaplar

gidersen; gittin sevdiğim…
sana dair ne varsa bende
verdim hepsini yokluğuna
bu masmavi sessizliğin ortasında
bir kez çınlasın diye gülüşün kulaklarımda
verdim, verdim ne varsa sana dair her şeyi yokluğuna