Gidiş -2-

Sessizce geçerken ortaçağa, kabullenişler sessizce, yığınlar toplaşırlar hep bir ağızdan onaylayan parlak gözlerle; aslında derinlerden yüzeye çıkan sessiz yığınlardır isteklerinde. Tüm sistemler kilitlenmek üzere; yazarı yerini tutmuş, çizeri kendinden başkasını tanımaz, sistem yer değiştirir daha da gölgeye. Toplumbilimciler yaygarasız, öngörüsüz, batıda çözümlenmiş doğu insanına söylenir durur: "gidilen yol, yol değil" diye.

Bir kez kulpunu yakaladın mı dünyanın, emin olun dünya bırakmaz sizi de. Denklem çözülünce, üstelik en basit formülüyle size yürümek kalır sadece. “Yürü be kulum” olursunuz; pokerde peş peşe gelen karelerin üzerine kral floşun gelmesi üstüne… Devam edecek belli, ön araştırmalar gelecekten güzel haberler verir onlara, kazanacak farkıyla giden-düzen yine. Ortaçağ çok seslilerin kısılmasıyla gelecek, şimdiki çokbilmişler olanlar olduğunda kısa bir söylemle TV’de, “Özür dileriz, yanılmışız,” dediklerinde, yeniden muhalefete soyunacak onlar belki de.

Ayraç ayırmaya devam edecek, kadın göstermelik dışarıda, arada fark kapanmaz yara, öğretiler ve diretiler kazanınca mutlak kazandıklarını düşünenler huzurdayken gelecek ortaçağ. Tüm elektronikler iş başında; muhalif avında. "Gerekirse sizden olmayanları yok edin!" diyecek biri, topluca kanımızı içecekleri gelecekte…

Lider iyi niyetli, bildiğinde yol alır, ama kimler gidilen yolun sonunda faydalanır? Bu soru sorulmadan ödünler verilerek yapılan sistem yolculuğu bitecektir kölelik zemininde.