Gidiyorum gündüz gece

Saati yazarken farkettim, bu sefer ki saat aralığı çok ender oldu. Aslında gündüzleri severim. Heleki sabah erkenden kalkmışsam ve yapmak zorunda olacağım şeyler ne kadar azsa, önümdeki kocaman gün beni o kadar çok mutlu ediyor.

Şöyle bir bakıyorum da, gündüzleri sevmem son 3-5 senedir arttı ama gecenin yeri hep farklı olacak biliyorum. Onun o gücü, kolay kolay yıkılamaz. Bi de ne kadar boğucu ve bundan kurtulmak istediğini söyledikçe daha bi kentli olmaya çalışan  adamlar varken çok zor. Zaten gücünün o da farkında. Gündüz ne kadar hakim olursa olsun, gece o asaletiyle bekler seni.

Son cümleyi keşke “gündüz ne kadar hakim olursa geceye, o asaletiyle bekler seni”diye yazsaydım dedim. Daha bi şiirsel geldi. Ama vazgeçtim. Şu an bi gece-gündüz savaşını izlemek istemedi canım. Başlarken hiç de aklımda yoktu oysa ki.

Gündüzleri sevmem, şu anda az bulunduğundan dolayı galiba benim için. 3 aydır evde olmama rağmen genede az fırsatım oluyor. Tamam öncekine göre ciddi daha fazla. Sonuçta 3 ay diyorum.

Evde de çalışıyorum. Elimde bi kaç iş var. Bi 10 gün kadar da yoğun olucam. Oysa  öyle bi hızlı başladı ki. Bi tane dergi vardı yaptığım, bi tane daha olma ihtimali oldu. Görüşmeye gittik falan. Etrafımda bi hareketlilik vardı. Düşündüğüm gibi giderse uzun zamandır hayal ettiğim evde çalışma olayını gerçekleştirebilirim diye düşündüm ve en azından 2-3 ay denemeye karar verdim. Zor olacağını biliyordum. Hele bi de evli ve çocuklu olunca.

Zor oldu gerçekten. Mesela şu anda cebimde gerçek anlamda 5 kuruş yok. 5 adet sigaram bittikten sonra (aslında altıydı ama kalan sigaralarımı en az yarım saatte bir içim diye karar verdikten 2 dakika sonra bi sigara yaktım) yenisini alacak param yok ve şu an olsaydı iki bira süper giderdi. Aslında 3 ay sonunda alacağım para bi iş yerinde çalışırken alacağım parayla nerdeyse kafa kafaya. Ama alamıyorum ki. Ha, bence çok bi fark yok, çalışırken de çoğunlukla zamanında para alamıyordum. Sadece evde olunca yansıması farklı oluyor.

Bende panik bi adamım. Korkak bile sayılırım. Bi taraftan Tyler Durden’a klüb kurma fikrini verirken, yüzüme yumruk yememek için duayyen bir siyasetçi bile olurum. Las Vegas’a korku ve dehşet saçacağıma etrafıma gülücükler saçarım. Mafyaya olan 500 bin dolar bocumu akşama kadar ödeyebilmek için facebook da poker oynarım. Kışın köyde tek başıma 1 hafta kaldığım için, Christopher Mccandless’ı görsem, havalara zıplayarak el sallarım.

Az önce kredi kartının, geçen ay az yatırdığımız için bu ay çok geldiğini öğrendim. Benim alacağım bir miktar parayı da alınca yatıracağımızı düşündüğümüz için yapmışız gibi gelmiş sanırım. İyi ki dün gece iş başvuruları yapmışım. Bir an evvel olsun diye bekliyorum artık.  Ama inceden inceye kovalamaya devam edicem. Bi arkadaş daha ortaklık teklif etti.

Sanki bitti gibi. Böyle dolambaçlı yol gideceğimi bilseydim gece ile gündüzün savaşını izlerdim.