Git-mek

Bu kadar çok sevmemeli insan
Yara almamalı
Kan kaybından ölecek yoksa..
Sevilen bir güneş gibidir insanın hayatında
Isıtır, yakar ama acıtmaz
O benim güneşimdi
Ve mevsim yazdan kışa dönüyor
Güneşim artık hiç ısıtmıyor
O kadar soğuk ki ortalık..üşüyorum
Ben güneşimi kaybettim üşüyorum

Hayat hep bir adım önden gidiyor yetişemiyorsun
Yaşayacakların hep senin önünde duruyor gelecekte bir yerde
Bir gün anlıyorsun arkana dönüp baktığında yaşadığını
Ama hep sonradan, geç kalarak, acı çekerek, ağlayarak

Bu kadar çok sevmemeli insan
Başkasını sahnesinde
Başka kişilerle
Bilmediğin bir oyunu
Bilmediğin bir yerde
Oynamaya kalkışmamalı

Gidebiliyorsa an başta gitmeli
Durmamalı..