Gitme... Kal...

Herkes payına düşeni alır hayattan.

Ve hayat bazan, seçimlere zorlar insanı.

Yaran kanasa da, yüreğinde can kırıkları ile " her şeyi unutmaya hazırım " dersin düne bakıp.

Bu gün yeni bir gündür. Ve artık yeni şeyler söylemek lazımdır.

Gerisi zamana, seçimini yaptığın yolda sana biçilen senaryoya kalmıştır.

Rolünü kendince oynarsın. Kendi bildiğince. Senaryo ne yazarsa yazsın, yönetmen ne derse desin... İçi boş rolleri doldurmak, senin kişiliğine, bilgine, hayat karşısındaki duruşuna, oyun yeteneğine kalmıştır.

Bazen tek kişiliktir oyunlar, bazen de seyircisiz.

Hayat ve zaman elele verip, onarırken yaralarını, 10 numara ile ve önyargısız başladığın dostlarda anlayıp,
senin herşeyi unutmaya hazır olduğunu...

Ve hayattan kendi payına düşeni alarak,

Ellerini uzatırlarsa hayata...

Fırtına ve boranlarla denenmiş dostluklar ne lezzetlidir...

İşte o an;

Gitme... Kal...şarkısını söyler, gölün kıyısındaki kadın.




Blognot:
*20.haziran 2007 tarihli cevap yazımı yayından kaldırıyorum.
*Yazımda yasal süreçten kastım, sadece ilgili yazının yayından kaldırılması ve cevap hakkımın kullanılması idi. *Eymirle ilgili bloğumda, öncesinde ve sonrasında, kendisine " dostum" diye hitap etmiş olduğum arkadaşım hakkında , açılmış hiç bir davam yoktur. Olmayacaktır.
*Başta sevgili Metin Özkaya olmak üzere, bu fırtınanın dinmesi için çaba gösteren tüm blog dostlarıma teşekkür ediyorum. Kendilerini istemeden üzmüş, kırmış , huzurlarını kaçırmış isem aflarını istiyorum.
Proje bloğumuz:
http://blog.milliyet.com.tr/Blog.aspx?BlogNo=45243