Gitme annem

Susuyorum. Geçmişten gelene bir akişarlık var yüreğimde. Gecelerde kayboldum ben anne. Yüreğimden vuruldum karanlık gecelerde. Sen sardın beni anne ve yüreğim hiç bu kadar sıcak olmamıştı karların orta yerinde. Sen gibi ben gibi gündüzler vardı, yüreğinde... Açılan güneş hiç bu kadar güzel doğmazdı belki. Yürekte yara büyüdü sen büyüdün ben büyüdüm anne. Sabahları zindan olan geceler karanlıkcasına bir yük verdi sırtıma. Uykularda nefesinin dinler geceyi mahmuzlar yüreğime bir zincir bir kırbaç daha vurulmasını sağlardı. Sana bir şey olursa yaşayamam bağrımı saran nefesim sensin anne.

Yürekte kalan son hatıra ve son nefes dercesine rest çeker. Geceler isyan gündüzler şevk bayrağı taşır olur. Karanlık gecelerde sen olmazsın o zaman ben boşluğun yalancısı karanlığın habercisi olurum. Yalanların olduğu bir hayatta sende bulduğum sıcaklığı kim verir bana anne. Boğazım düğümlenir yazmaz olur kalem titrer senin sevginle kırılır anne. Ne olur beni bırakıp gitme gitme annem uzaklara malzum bakışlarda olan yüreğim bir gidişi bir korkuyu daha kaldırması ne kadar zor.

Karanlıkların çöküntüsünde olan yüreğim karlarla kaplı bir diyarda kar çiçeğini bekliyor. Sen benim soğukta ayazda tenimsin sen benim karın altından çıkan güzelliklerimdensin annem yüreğimdesin sen anlatılmayan yaşanmayan ne olduğunu bilmediğim annem. Sen benim kışın açan güneşim karaları eritenimsin anneler günün kutlu olsun annem. Anneler günün kutlu olsun canım annem...

Hatice Çerçi