Gitme kal diyemedim!

Daha birbirimize doyamadan bitivermişti sevdamız
Çünkü bunlar henüz cahil demişti anamız babamız
Öyle ya nasıl mutlu bir yuva kuracaktık beş parasız
Sonra aniden taşındınız mahalleden sessiz sedasız

Kamyonun arkasından bakakalışım daha dün gibi
Sanki o an kocaman bir parçam kopmuştu içimden
Dur gitme diyemedim gözyaşıma hükmedemedim
Gelmesini beklediğim yıllar eksilmişti ömrümden

O gün bu gündür sana aklımdan çık diyemedim hiç
Şiir şiir biriktirdim içimde düşlerimde kaldı sevdam
Çünkü sen benim ilk göz ağrımdın kalp sızımdın
Her ah çekişimde boynumu büken imkansızımdın