Gitti, Sevgi bitti yüreğinde

Kaldır başını salkım söğüt!

Dertlenme ne olur.

Bitiyormuş işte sevgiler…

Yok oluyormuş kainatın sonsuzluğunda

İnan içimde en ufak bir kıpırtı bile yok ona dair.

Duy sesimi ulu çınar!

Tepeden bakarsa sana, hor görür, aşağılarsa,

Başarılarınla mutlu olmaz,

Desteklemezse kararlarında,

En yanında olmasını istediğinde çok, çok uzaksa senden,

Gözlerini aramıyorsa bakışların,

Çıkmıyorsa kalbin yerinden,

Elin, ayağın terlemiyorsa,

Titremiyorsa gönül telin,

Anlayıp da sevginin derinliğini,

Hak edemediyse sevgini,

“Set”ler çektiyse, duvarlar ördüyse aranıza,

Gururu yüzünden hiçe saydıysa kırgınlıklarını,

Belki de senin sevdiğin gibi sevmediyse,

İnceden inceye varsa hesapları,

Bile bile incitiyor, insafsızca hırpalıyorsa,

Göz yaşlarınla dalga geçiyor,

Üzüntülerine dönüyorsa sırtını,

Kanatıyorsa durmadan cancağızını,

Yaşamaktan usandırıyor,

Kaçacak delik arattırıyorsa,

Yıldırıyorsa baskıdan,

Düşüncelerini hiçe sayıyorsa,

Aynı evin içinde nefes alamadığını hissetmiyorsa,

Yanından geçiyor ama görmüyorsa,

Sadece bir maddeden ibaretsen onun için,

İhtiyaç duyduğunda hatırlıyorsa sadece ama sadece birkaç dakikalığına,

Ağlanmaz o zaman sevdaya.

Sevgi harcanmaz bozuk para gibi

Tek bir yürek olmalı, öyle atmalı

Öz eşinse ver elini ilelebet

Değilse bırak gitsin işine.

Güzel kokulu ıhlamur çiçeği,

Çiçekler açmıyorsa gönül bahçende

Dökülüyorsa hazan rengi yapraklar

Gençliğini boş yere heba ettiysen “ha düzelir” uğruna

Değişmediyse hiçbir şey

Benzi solduysa sevi çiçeklerinin

Yüreğinde kopuyorsa en kuvvetli vaveyla.

Hey serviler!

Veda vakti değil midir çalan kapıyı

Sevmek değil de sevilmek belki de en güzeli

Değer katmak, anlam yüklemek, akmak gözlerden gönüllere, dolmak taşıncaya kadar.

Kavaklar açın kulaklarınızı!

İlk esen rüzgarda götürün ona yazdıklarımı

“Gitti, sevgi bitti yüreğinde” deyin.

Ya da durun, hiçbir şey söylemeyin!