Gittin! Yanaklarımda izin kaldı...

Gözden sürgün olmuş bir damla yaş

Bin kelimeyi manasız bırakır giderken

Bu acele de niye

Bu kadar yabancı mıyım gerçekten?

Sen

Toprağa sevdalı balkon çiçeği

Hayalleri okyanus, bedeni sığ

Belki bu yürekte hiç kök vermemeli

Bu köhne sevdanın kaldırımlarında

Hiç yürümemeliydin…

Gittin! Yanaklarımda izin kaldı

Gölgende yüreğim güneşe hasret

Gittin! Gözbebeklerimde düşün kaldı.

Sana ‘’El!’’ Demek dile nasıl ağır gelir bir bilsen

Hava sen

Su sen

Ne varsa çıkar at hayatımdan

Haydi! Yaşa şimdi,

Yaşayabilirsen

Sen,

Sevdasını yüreğimin veresiye defterine yazığım

Borcu kazancından büyükken

En ağır

En yaralı sermayesiydin hayatımın

Haydi! Öde şimdi,

Ödeyebilirsen

Payına gitmek

Payıma sessizlik düştü

Çok uzaklarda

Koptu kanatları bir meleğin

Ürpererek yeryüzüne düştü

Dudaklarımda en ağır prangalar

Sahipsiz gölgeler barınağımdı

Ben bedenen sustum

Sen, ey sevgili!

Gittin! Yanaklarımda izin kaldı

Saatlerimizi bunun için hiç kurmamıştık

Meğer ne kadar da zormuş tek taraflı yalnızlık

Yolumuz, yollarımız oldu şimdi

Her geçen gün daha da artacak aramızda ki uzaklık

Bu yürek sana susuz sana kurak kaldı

Sen, ey sevgili!

Gittin! Yanaklarımda izin kaldı