Gizli Çıraklık (Gözle Eğitim)

Ev değişimi yaparken mahalledeki nalbur aracılığıyla elektrik işleri için telefonla Ramazan ŞİMŞEK isimli ustaya ulaştım. Eve geldiğinde pozitif tavrıyla ilk intibaı olumlu olan ustayla konuştukça diyalogumuz geliştikçe espriler de üremeye başladı.

Gülüşmelerle işini yaparken deneyimli bir usta olduğunu anlayınca, kendisine çıraklıktan mı yoksa teknik liseden mi yetiştiğini sorduğumda GÖZÜMLE cevabını verince yine espri yaptığını sanarak gülmeye başladım. AMA abi bunda gülünecek var? Diye ciddi ciddi tepki verince, farklı bir şey olduğunu anlayarak, GÖZLE seyir olur da ustalık nasıl olur anlat bakayım dedim.

Ortaokul mezunu olduğunu Bayburt’tan İstanbul’a çalışmaya geldiğini bir süre farklı işlerde çalıştıktan sonra ‘apartmanın sorumluluğu’ işini bulduğunu anlattı. Başladığı işte halen istikrarla devam ettiğini aheste anlatırken, dayamayıp; apartman sorumluluğu, görsellik ve elektrik ustalığının ne alakası olduğunu sorduğumda, bu defa o gülmeye başladı ve bu bildiğin gibi değil dedi.

Çocukluktan beri elektrik işlerine ilgi duyduğunu, apartman sorumluluğuna başladıktan sonra arızalar için gelen elektrik ustaları iş yaparken başlarında durduğunu çaktırmadan çıraklıklarını yaparak gözüyle uygulamayı öğrendiğini ve çevrenin işlerini kendi başına yaparak gelişip ustalaştığını anlattı. Bunun bilgi ve beceri aşırma olduğunu esprili olsun diye gözümle ifade ettiğini anlatınca gülme sırası bana geçti ve kendisine hikâyesini yazacağımı söyleyince sevinirim dedi. 

Eğer okuma imkânı olsaymış Elektrik Mühendisi kapasitesi olduğu anlaşılan Ramazan ŞİMŞEK bir insanın doğasında olan yeteneği kendi çabasıyla ustalığa dönüştürmeyi ispatladığından kendisini tebrik ediyorum.

İmkânsızlık nedeniyle okuyamadığından çocuklarına imkân için çabalamasına rağmen onların ilgisiz olmasına üzüldüğünü anlattı, ben de çocukları da bu yazıyı okuyunca babalarını üzmeyerek yetişmek için daha fazla çaba göstereceklerini umuyorum.

Her bir insanın Ramazan ŞİMŞEK gibi doğal becerilerini üretken hale getirmek için çabalamaları dileğiyle…

Kadri KANPAK