Göç vakti

Yine bir göç vakti. Ama bu defa birşeyler eksik sanki. Yazları gelmem ki ben sana. Sen benim güzümsün. Apansız düştüğüm soğuklarda içimi ısıtan, döktüğüm her yaprağın yerini sevginle iyileştirensin.

Asıl sevgi senin hissettiklerin belkide. Bıkmadan, yılmadan, şikayet etmeden beklemek yıllarca. Ben bunu arıyorum galiba attığım her adımda. Bu çaresiz bekleyişi, bu sabrı, bu sadakati özlüyorum. Bulamıyorum ki, yine sana bırakıyorum kendimi. Nasılsa tutarsın biliyorum.

Mevsimim buz kesti. Yağmurumda kalmadı artık dökecek. Ayazdayım, soğuğun bile ısıtacak içimi. Dokun gözlerime ağlamayı öğreneyim yeniden. Paramparça içim. Öp iyileştir yüreğimi. Ruhumun acıyan her yanına sür aşk merhemini.

Kapını çalacak kadar gücüm yok. Hisset geldiğimi. Artık tanıyamasanda beni, aç kollarını. Hiçbir şey sorma. Masalım senide yaralamasın. Senin bıraktığın yerden devam edelim rüyana. Dönüyorum sana, uyumak ve unutmak için herşeyi. Bu kez gitmemecesine geliyorum...

Hoşgeldim!!!