Göçebe

Tatlı bir gülüş ya da bir telaş, yok artık pencerelerde…

Tüller bile havalanmıyor gecenin ahengiyle.

Sever mi sevmez mi sensizliği yıllar…

Köpüren denizler ve her sabah kıyıya uğrayan martılar…

Bu şehir alışır mı gidişine.

Siler mi yağan yağmurlar ayak izlerini kaldırımlardan.

Savurur mu rüzgâr düşen saçlarını topraklardan.

Hiç değmemiş gibi mi olur ellerin sıcak bir ele…

Hiç bakmamış gibi mi olur, gözlerin buğulu bir çift göze…

Gölgen görünmez olduğunda meselâ…

Unutur mu akşamlar da yavaş yavaş seni.

Tutsak kalınca aşklar gece nöbetlerine…

Sevdalar da sırra kadem basar belki.

Göçebe olur gönüller, alışır yalnızlığa…