Göğsünde fesleğen..

"Bütün yaz fesleğen koyarım göğsüme bu gün yan apartmandan çaldım sokak ortasında koydum göğsüme anneannem nane kokardı elleri giysileri evi çünkü hep nane kuruturdu çocukları için, ben, o kokuyu duyunca anneannemi anımsıyorum."

Bütün yaz göğüslerinin arasında fesleğenle dolaşan hüzünlü, hiç susmayan bir incir kuşu bilirim ben..
Bembeyaz teni, gamzeleri, kocaman ela gözleri dikkat çekicidir.
Deli bir gülüşü vardır, gözleri de bazen deli bakar, hep telaşlıdır, çoğunluk güler birden gözlerinden yaşlar boşandığı da olur.

Duyguları birden yükselen birden düşen bir incir kuşudur, birden sevinen birden üzülen saf kalbinin atışları biraz yakınından rahatlıkla duyulur.

Sevmekten yorgundur, sevdası gridir, umutsuz değil..

O bütün yaz göğüslerinin arasında fesleğenle dolaşan hüzünlü kadın..

Her aynaya baktığında bedenini tarttıktan sonra mutlu olmak istediğini söyler aynaya.
Hayatın verdikleri ile mutsuzdur ancak oyunu terk edecek gücü yoktur.

Herkes renklerden bahsederken dünyanın en güzel rengini çizmiştir aklına ancak tutsaktır.

Yağmura sarıldığında bulmuştur aşkı böyle olduğuna inanır.
Aşk ile yanar, inancı karadır.

Aşık olduğuna şükür eder.
Hiç aşık olmamışken yeniden doğarcasına aşkı buldum der sarılır, ruhunu ve hücrelerini böyle yeniler, sevdası gridir umutsuz değil.

O,
bütün yaz,
göğüslerinin arasında,
fesleğenle dolaşan,
hüzünlü,
kadın..

Sendeleyerek doğrulmaya çalışırken bir başınadır, buruktur bildiklerinden, hiç susmaz; susarsa kanar içi..

Bütün yaz göğüslerinin arasında fesleğenle dolaşan hüzünlü kadın, bekleyişte hayata dahildir.
Ve beklemek sadece bir tek zaman güzeldir, o zaman da sevdaya dair.