Gökçebel'de, Köy Kahvaltısı

Salih Acar... Bu Salih Acar, o Salih Acar değil. Bu Salih, o Salih'in fırçasındaki cennetlerde yaşıyor. Karısının ismi de Havva zaten...

Eveli gün, yan komşunun beyanına güvenerek, hanımla bir köy kahvaltısı yapalım dedik. Çıktık yollara... Yalıkavak yolunda bir sapaktan girdik, Gökçebel köyüne.

Talan edilmiş Bodrum Yarımadası'nda kurtarılmış bir köy Gökçebel. Yeşilin her tonunu, nebatın her türünü vermiş allah. Kaktüs te var karpuz da, ayva da var, nar da var. Arı da var, bal da var. Sokaklarda civcivler,ablaları, abileri, anaları ve babalarıyla özgürce dolaşıyor. Yolun ortasına yatmış inekler, buzaklar, tezekler... Yeşil, yeşil ve yeşil. Uzaklarda Tilkicik Koyu'nun mavisi yansıyor.

Koy, Salih'in evinin damından çok güzel görünüyormuş. Çıkıp bakacaktım ama gırgıra geldi unuttum. Zaten eve de girseydim kameranın şarjı biterdi herhalde. Evin önü, büyüüük bir bahçe, bostan, orman karışımı bir mekan. Fırın, üzeri kamış kaplı bir çardakta. Gözlemeler, börekler, ekmekler o fırında Havva'nın maharetleri ellerinden çıkıyor. Oğulları İlyas'ta, fırının arkasında domates biber doğruyor, yumurta mumurta pişiriyor. Maalesef kızları yok, olsa epey işe yarardı.

Küçük çardak altında 30-35 kişi kabul edecek kadar yer var. Biz gittiğimizde çardak doluydu, hiç yer yoktu. Havva, kusura bakmayın falan dedi ama bendeniz cennet kuşu malumunuz veçhile dönüp gidecek adam mıyım? Çardağın dışındaki biber bahçesini gösterip,"Koyun şuraya bir portakal sandığı, biz yere otururuz" deyince; masa da bulundu, iskemle de. Biz bir şey söylemeden Havva, kendi kafasına göre gözlemeler, börekler, yumurtalar yaptı getirdi. Krallar gibi yedik içtik, ayıptır söylemesi otuz kayme para verdik. Pazarlık etmedim artık. Ama bir daha gidersem mutlaka sıkı bir pazarlık yaparım. En son keyif çayı içerken, Havva şeker attırmadı. Baktım bir tabak baklava getirdi, çayla iyi gider diye hayatımda ilk defa çayla baklava yedirtti bana!

Ne diyeyim size, bir sürü fotoğraf çektim. Bakarsanız anlattığımdan fazlasını göreceksiniz. Bir ara girdiğim kenefin hava deliğinden gördüğüm manzara bile en lüks rezidenste yok vallahi.

Resimlerle başbaşa bırakıyorum sizi...