Gökkuşağı

Ve gökkuşağı şehri terk ederken salt renkler değildir şehri terk eden, önce yağmur sonra güneş düşer peşine…

Oysa bilirsin!

Eksik bir hikaye gibisin altın küpünden uzaklarda… Yinede beraberinde götürürsün tüm renkleri… Kim bilir hangi çocuğun gülüşüne sebep olur varlığın? Kimlere umut olursun?

Şimdi yokluğunun verdiği hüzünle, yapılacak bir tek şey gülüşünü hatırlamaktır benim için… Hatırlamalı ve o gri bulutları dağıtmalı… İşte en güzel tebessümün aklımda ve tatlı bir sarhoşluk çoktan sarmış bedenimi…

Kim bilir belki bir gün altın küpü de gelir yanına ve o eksik hikaye bütün olur kaldığı yerden yeniden…