Gökkuşağı

Cok uzun suredir yazmayi dusunuyorum. ama bir seyi itiraf etmem lazim aklima sadece bir tek konu geliyor. Sen.

Seni sevdim,
cünkü bana ne yapmam gerektigini hic söylemedin, sadece hissettirdin. Hatali olsam bile inaniyorum basladigim isi tamamlama ma izin verirdin ve ben de sana isin sonunda Sen, Aslinda sen hakliydin derdim.

Seni sevdim,
cünkü odanda gül yapraklarini koydugun bir özel kabin vardi. Onlarda beni buldun ve tozlanmasin diye üstünü özenle kapatmayi bile ihmal etmedin.

Seni cok sevdim,
cünkü ne cok karmasiktin ne de cok basit, Sende ki hersey tam ölcülerdeydi. Beni hic bir zaman seni cözmek durumunda birakmadin. Bir coklarinda olan sig davranislarin hic birisi yoktu sende.

Seni sevdim,
cünkü sen askin ta kendisi idin. An ki sensiz, seni asksiz düsünebilmek cok zordu. Sen yoksan ask ta olamaz bu dünyada.

Senin gibi sendeki gibi anlam bulmayan ask yasanmasin cok daha iyi bu dünya da.

Seni cok sevdim,
cünkü saclarini hep oksamak geldi icimden. Ellerini tutmak, kokunu sindire, sindire icime cekmek, durup, durup dudaklarindan öpmek geldi hep icimden. Ne kadar öpersem öpeyim bunun bana yetmeyecegini de pek ala biliyordum.

Seni seviyorum,
cünkü, Sen de yüreginin sesini dinledin benim gibi. Hesap yapmadin. Karsilik beklemedin. Sen de kendin icin ve kendini mutlu etmek icin sevdin. Sen gercekten inanilmazdin. Degil mi?

Seni sevdim,
cünkü, ne aglarken gözyasini, ne de gülerken kahkahani sakladin. Yüreginin en derininden gelen hüzünle agladin mutluklukla kahkaha attin.

Seni sevdim,
cünkü uyum ve paylasim sözleri seninle anlam buldu. herseyi paylastik seninle isteyerek. Ve öyle güzel bir uyum gösterdik ki biribirimize. Ama herseyin mimari sendin tabii ki.

Seni sevdim,
cünkü yaptigin herseyin, aldigin her kararin sorumlulugunu üstlendin. Basarili olunca ben yaptim, hata olunca ben degil o yapti, diyenlerden degildin.

Seni cok sevdim,
cünkü Aklinla yüregini hep atbasi kosturdun. Aklini dinlemen gereken yerde aklini, yüregini dinlemen gereken yerde de yüregini dinlendin hep.

Seni cok seviyorum,
ve diliyorum ki o muhtesen dünyanda gökkusaklari hic eksik olmasin. Sen kendin aslinda gökkusagi gibisin.

Hani en azgin firtina ve yagmurlardan sonra bile ortaya cikip, günesle birlikte dünyayi yeni bastan yasanir hale getiren, O kisi beni sadece onu tanimis olmakla, dünyanin en mutlu insani yapti.

Ve ben, mutluluga yeniden bir ad verebilecek güce sahip olsaydim. O nun adini verirdim.



K. A, Nisan, 2006

Mine
02. 11. 2007




Orkide

Gercek_Dostlugun_Belgesi